Tajemnica kempingu recenzja

W najnowszej części serii o Biurze Detektywistycznym prowadzonym przez parę sympatycznych dzieciaków wiele niespodzianek.

Przede wszystkim Lasse i Maja rozwiązują nie jedną a kilka zagadek. Giną: nóż do zbierania grzybów (z pędzelkiem!), raki z sadzu i torba pełna świeżo zerwanych i żółciutkich kurek. W dodatku akcja rozgrywa się, nie jak dotąd w małym szwedzkim miasteczku Valleby, ale w jego okolicy na polu kempingowym. Brak też końcowej informacji z gazety – wszelkie niejasności bohaterowie wyjaśniają między sobą, nie mieszając w to wszystko ani policji ani mediów. Tajemnica kempingu świetnie wpisuje się akurat w ten czas, bowiem ma ona już klimat … wakacji (na szczęście tylko w książce – koniec sierpnia). Nasza dwójka bohaterów razem z przyjaciółką Mirandą i jej małpką Sylwestrem chcą mile spędzić czas na łonie natury. Tyle, że sielankowy nastrój burzą nagłe i niezwykle tajemnicze zniknięcia pewnych przedmiotów i …istot. Na szczęście Lasse i Maja wiedzą, do czego służy głowa i jak zwykle szybko dochodzą do tego, kto jest sprawcą całego zamieszania. Bardzo udana kolejna część detektywistyczna dla najmłodszych, świetnie nadająca się do samodzielnego czytania, kultowe dla stałych czytelników czarno – białe ilustracje Heleny Willis. Jeśli ktoś jeszcze nie zna serii – może zacząć od dowolnej części. Do tej pory w Polsce ukazało się 16 odcinków. Każdy z nich to odrębna sprawa do wyjaśnienia przez dzieciaki – detektywów. Łączy je miejsce i osoby występujące. Najczęściej pojawiają się nowe, ale kilka z nich znamy z kilku części. W Tajemnicy kempingu - wróżka Tahita, nerwowy Gunnarsson, bliźniacy - bracia Bekonowie i osobliwy miłośnik zbierania grzybów - Mulle Berg.

-Łeee, to już koniec? Jeszcze raz. - to reakcja mojego Tomka na lekturę. U Was też tak pewnie będzie:)

Wiek 6+