Las Zębów i Rąk tom 1 recenzja

Carrie Ryan jest amerykańską pisarką, której książki notowane są na najbardziej prestiżowej liście bestsellerów New York Timesa. Jej debiutancka powieść Las Zębów i Rąk została uznana za jedną z najlepszych książek roku w kategorii powieści dla młodzieży. Jest ona autorką trzech powieści, które składają się na trylogię Las Zębów i Rąk: Las Zębów i Rąk, Śmiercionośne fale, Miejsca ciemne i puste.

Świat Mary jest bardzo prosty. Siostrzeństwo wie zawsze wszystko najlepiej. Strażnicy chronią i służą. Nieuświęceni nigdy nie ustępują. Jej wioskę otacza siatka, która oddziela ludzi od Lau Zębów i Rąk, a także chroni przed Nieuświęconymi. Mary odkrywa coś czego nikt z mieszkańców nie powinien wiedzieć. Poznaje sekrety Siostrzeństwa, tajemnice ukrywane przed innymi ludźmi. Gdy jednak ogrodzenie zostaje sforsowane, świat May ulega całkowitej zmianie. Musi stawić czoła Nieuświęconym. Jaką drogę wybierze Mary? Czy uda jej się przeżyć? Jak skończy się ta niebezpieczna przygoda?

Większość osób uważa, że jest to wspaniała książka, którą każdy musi przeczytać. Ja również zgadzam się z tymi opiniami. Jest to bez wątpienia wspaniała powieść. Wydaje mi się, że najbardziej klimat książki oddaje cytat z okładki "Inteligentna, mroczna i czarująca. Las Zebów i Rąk łączy w sobie horror i piękno". Inaczej tej książki nie można opisać. Czasami wzruszająca do głębi, niekiedy przerażająca. Jest to powieść naprawdę niesamowita. Do tego urokowi książki dodaje fakt, że jej temat jest całkowicie niespotkany, jeżeli nawet niepowtarzalny. Czy ktoś kiedykolwiek słyszał o książce o Nieuświęconych? Szczerze w to wątpię. Bez wyrzutów sumienia mogę powiedzieć, ze jest to bardzo oryginalna powieść.

Powieść napisana jest w narracji pierwszoosobowej. Książka do tego jest dość nietypowa, ponieważ czas w jakim została umieszczona akcja jest czasem teraźniejszym. Bardzo rzadko można spotkać powieść, w której główne czasowniki to "idę, "siadam", "biegnę". Jednakże autorka poradziła sobie bardzo dobrze w takiej sytuacji. Książkę czyta się również przyjemnie jak powieści napisane w czasie przeszłym. Do tego warto wspomnieć o języku Lasu Zębów i Rąk. Jest to prosty, zrozumiały język, a za razem bardzo wyjątkowy. A to dlatego, że autorka wspaniale opanowała sztukę przekazywania emocji towarzyszącym bohaterom. Nieraz bardzo się wzruszałam, a czasami wstrzymywałam oddech przy bardziej groźnych sytuacjach.

Akcja w tej książce jest jakoś porażająco szybka, ale również się nie wlecze. Idzie własnym, czasem zmiennym tempem. Czytając książkę czułam jak coraz bardziej pochłania mnie wir niesamowitych zdarzeń. Należy także wspomnieć o bohaterach. Mary - główna bohaterka nie jest przykładem idealnie wyidealizowanej bohaterki, ale postaci, której bardzo często zdarzają się wpadki. Bardzo sobie dzięki temu cenię postaci w tej książce, ponieważ coraz trudniej można znaleźć tak realistyczne, pod względem własnych błędów, postaci. Nie obeszło się także bez licznych strat w szeregach bohaterów...

Bardzo podoba mi się okładka książki. Widać na niej dziewczynę, zapewne Mary. Przestraszoną, rozglądającą się wokół siebie. Widać w jej oczach strach, a za razem determinację. W środku także jest bardzo ładnie. Litery są dość duże, wiec czytanie nie sprawia problemów. Do tego bardzo pomysłowe zaznaczenie początku rozdziału dopełnia świetności wydania.

Podsumowując, jest to książka, z którą każdy musi się zapoznać. Jest to naprawdę trzymająca w napięciu, momentami przerażająca, a czasami wzruszająca do łez książka. Pokazuje ona, że powieść nie musi się opierać na wampirach, aby można było ją określić mianem wspaniałej.