Milczenie lasu recenzja

Las jest plamą szarości, drzewa to sylwetki w mroku...

Autor: @krzychu_and_buk ·2 minuty
2022-02-22
Skomentuj
1 Polubienie
Ta książka swoją okładką i hasłem na niej: "Możesz zapaść się pod ziemię. I tak nie uciekniesz przed prawdą"– kupiłam nie. I jak napisał w komentarzu pod postem na profilu Wydawnictwa, który zapowiadał premierę książki Adam @zaczytany.tata "krzychu_and_buk chyba temat w sam raz dla ciebie"– dziś, po przeczytaniu tej książki odpowiadam – tak, Adamie, to w sam raz dla mnie". Ale myślę, że dla każdej i każdego z Was, którzy lubicie książki trzymające w napięciu, opowiadające o poświęceniu i woli.

W książce poznajemy Coopera, który od 8 lat wraz z córką o imieniu Finch, żyją samotnie w odległych odmętach lasu. Ich miejscem na ziemi jest niewielki dom, który użyczył im kumpel i przyjaciel Coopera z czasów wojny i misji w Afganistanie Jake. Bez kontaktu ze światem zewnętrznym, bez dostępu do nowinek technologicznych wiodą tam swój codzienny żywot, gdzie za towarzyszy mają dzikie zwierzęta, a do częstych rozmów za słuchaczy mają swoje... kury.

Życie w lesie pozwoliło Cooperowi zamknąć za sobą pewien rozdział życia "przed"... pełnego tajemnic i spraw, które nie powinny wyjść na jaw. Las stał się dla niego i jego córki schronieniem, miejscem dającym obietnicę, nadzieję na coś dobrego... Las stał się dla nich bezpiecznym azylem.

Książka ta to zbiór ciekawych opisów życia w lesie, dzięki którym cudownie było się przenieść w te klimatyczne, leśne przestrzenie. Dla mnie, miłośnika leśnego wędrowania, to były bardzo cenne momenty. Wystarczyło, że zamykałem oczy i już – widziałem oczyma wyobraźni – las jako plamę szarości, drzewa jako sylwetki w mroku, w powietrzu czułem woń sosen i ziemi i wydzielin mulaków białoogonowych.

Książka ta to opowieść o życiu, w którym trzeba podejmować trudne decyzje i brać za nią odpowiedzialność: "czasem na człowieka spada nieszczęście, a on nie jest na nie przygotowany i podejmuje decyzje, które w danym momencie wydają się właściwe"; to opowieść, która łapie za serce i zaprasza do przemyśleń... nikogo z nas nie ominą w życiu trudne wybory – pytanie tylko jak sobie z nimi poradzimy?

Za książkę dziękuję @wydawnictwo_slowne #współpraca

Ogromnie się cieszę, że do mojego "leśnego" z księgozbioru mogę dopisać kolejną ciekawą książkę, której styl, fabuła oraz miejsce akcji idealnie wpasowują się w moje upodobania. A was zapraszam do lektury – premiera książki w najbliższą środę 23 lutego 2022 roku.

Moja ocena:

Data przeczytania: 2022-02-18
× 1 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Milczenie lasu
Milczenie lasu
Kimi Cunningham-Grant
7.6/10

Możesz zapaść się pod ziemię, ale i tak nie uciekniesz przed prawdą. Bez dostępu do cywilizacji, kontaktu z rodziną i światem zewnętrznym. Od ośmiu lat Cooper i jego córeczka, Finch, żyją samotnie...

Komentarze
Milczenie lasu
Milczenie lasu
Kimi Cunningham-Grant
7.6/10
Możesz zapaść się pod ziemię, ale i tak nie uciekniesz przed prawdą. Bez dostępu do cywilizacji, kontaktu z rodziną i światem zewnętrznym. Od ośmiu lat Cooper i jego córeczka, Finch, żyją samotnie...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

Mieszkam na wsi i gdzie nie spojrzę tam las lub polany. Mogę obserwować piękne drzewa obsypane pączkami na wiosnę, mieniące się różnorodnymi kolorami jesienią. Zimą miło popatrzeć na korę brzóz i na ...

@jorja @jorja

Książka opowiada historię życia ojca – Coopera i córki – Finch, mieszkających w chatce w lesie; są kompletnie odcięci od cywilizacji, bez elektryczności, gazu, zasięgu, mają tylko studnię, mały sad, ...

@almos @almos

Pozostałe recenzje @krzychu_and_buk

Grzebielec
Po lekturze trwałem w jakimś niezrozumiałym zawieszeniu. Samotny. Zapatrzony w ścianę. Ścianę, zza której słyszałem mrożące krew w żyłach... drapanie. I ten ciężki zapach ziemi...

Rzut oka na okładkę i... po plecach przeszedł mnie dreszcz. Zajrzałem do środka niepewny co też może mnie tu spotkać. I nie żałuję. Czytając odpłynąłem myślami gdzieś da...

Recenzja książki Grzebielec
Jednorożec
Wiele już "widziałem" w czytanych książkach. Wydaje mi się, że na wiele jestem przygotowany. O, jakże się myliłem...

Wokół ani żywej duszy. Tylko ja, książka i... duchy przeszłości. Idę ku nim. Otulam się ich strachem, bólem i zimnem. Drżę... Uchyliłem jedną ze stron. Zajrzałem do wnę...

Recenzja książki Jednorożec

Nowe recenzje

Fikcyjny ja
Kim jest Leopold Kant?
@Mirka:

@Obrazek „Z przeszłości ważne są wnioski, które powinny nam pomóc w budowaniu jak najlepszej przyszłości.” Pani Ma...

Recenzja książki Fikcyjny ja
Serce, otwórz się
Recenzja
@paulinagras...:

♥️Recenzja♥️ Premiera 28.10.2024 r. „Serce, otwórz się” – Anna Biedrzycka Współpraca reklamowa z @wydawnictwo_novaer...

Recenzja książki Serce, otwórz się
Pochwała Głupoty w XXI wieku
„Pochwała Głupoty w XXI wieku” Bartosz Małecki
@Wiejska_bib...:

Tytuł: „Pochwała Głupoty w XXI wieku” Autor: Bartosz Małecki Gatunek literacki: poradnik Wydawnictwo: Wydawnictwo...

Recenzja książki Pochwała Głupoty w XXI wieku
© 2007 - 2024 nakanapie.pl