Milczenie lasu recenzja

Las jest plamą szarości, drzewa to sylwetki w mroku...

Autor: @krzychu_and_buk ·2 minuty
2022-02-22
Skomentuj
1 Polubienie
Ta książka swoją okładką i hasłem na niej: "Możesz zapaść się pod ziemię. I tak nie uciekniesz przed prawdą"– kupiłam nie. I jak napisał w komentarzu pod postem na profilu Wydawnictwa, który zapowiadał premierę książki Adam @zaczytany.tata "krzychu_and_buk chyba temat w sam raz dla ciebie"– dziś, po przeczytaniu tej książki odpowiadam – tak, Adamie, to w sam raz dla mnie". Ale myślę, że dla każdej i każdego z Was, którzy lubicie książki trzymające w napięciu, opowiadające o poświęceniu i woli.

W książce poznajemy Coopera, który od 8 lat wraz z córką o imieniu Finch, żyją samotnie w odległych odmętach lasu. Ich miejscem na ziemi jest niewielki dom, który użyczył im kumpel i przyjaciel Coopera z czasów wojny i misji w Afganistanie Jake. Bez kontaktu ze światem zewnętrznym, bez dostępu do nowinek technologicznych wiodą tam swój codzienny żywot, gdzie za towarzyszy mają dzikie zwierzęta, a do częstych rozmów za słuchaczy mają swoje... kury.

Życie w lesie pozwoliło Cooperowi zamknąć za sobą pewien rozdział życia "przed"... pełnego tajemnic i spraw, które nie powinny wyjść na jaw. Las stał się dla niego i jego córki schronieniem, miejscem dającym obietnicę, nadzieję na coś dobrego... Las stał się dla nich bezpiecznym azylem.

Książka ta to zbiór ciekawych opisów życia w lesie, dzięki którym cudownie było się przenieść w te klimatyczne, leśne przestrzenie. Dla mnie, miłośnika leśnego wędrowania, to były bardzo cenne momenty. Wystarczyło, że zamykałem oczy i już – widziałem oczyma wyobraźni – las jako plamę szarości, drzewa jako sylwetki w mroku, w powietrzu czułem woń sosen i ziemi i wydzielin mulaków białoogonowych.

Książka ta to opowieść o życiu, w którym trzeba podejmować trudne decyzje i brać za nią odpowiedzialność: "czasem na człowieka spada nieszczęście, a on nie jest na nie przygotowany i podejmuje decyzje, które w danym momencie wydają się właściwe"; to opowieść, która łapie za serce i zaprasza do przemyśleń... nikogo z nas nie ominą w życiu trudne wybory – pytanie tylko jak sobie z nimi poradzimy?

Za książkę dziękuję @wydawnictwo_slowne #współpraca

Ogromnie się cieszę, że do mojego "leśnego" z księgozbioru mogę dopisać kolejną ciekawą książkę, której styl, fabuła oraz miejsce akcji idealnie wpasowują się w moje upodobania. A was zapraszam do lektury – premiera książki w najbliższą środę 23 lutego 2022 roku.

Moja ocena:

Data przeczytania: 2022-02-18
× 1 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Milczenie lasu
Milczenie lasu
Kimi Cunningham-Grant
7.6/10

Możesz zapaść się pod ziemię, ale i tak nie uciekniesz przed prawdą. Bez dostępu do cywilizacji, kontaktu z rodziną i światem zewnętrznym. Od ośmiu lat Cooper i jego córeczka, Finch, żyją samotnie...

Komentarze
Milczenie lasu
Milczenie lasu
Kimi Cunningham-Grant
7.6/10
Możesz zapaść się pod ziemię, ale i tak nie uciekniesz przed prawdą. Bez dostępu do cywilizacji, kontaktu z rodziną i światem zewnętrznym. Od ośmiu lat Cooper i jego córeczka, Finch, żyją samotnie...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

Mieszkam na wsi i gdzie nie spojrzę tam las lub polany. Mogę obserwować piękne drzewa obsypane pączkami na wiosnę, mieniące się różnorodnymi kolorami jesienią. Zimą miło popatrzeć na korę brzóz i na ...

@jorja @jorja

Książka opowiada historię życia ojca – Coopera i córki – Finch, mieszkających w chatce w lesie; są kompletnie odcięci od cywilizacji, bez elektryczności, gazu, zasięgu, mają tylko studnię, mały sad, ...

@almos @almos

Pozostałe recenzje @krzychu_and_buk

Usłyszeć śpiew jeleni
Ta historia to jak "labirynt, idealny plac zabaw dla myśliwego". Kroczyłem przez niego ostrożnie, jakbym "szedł przez pole minowe" z grymasem okropieństwa na twarzy. Chłonąłem piękno okolicy, cierpienie ofiar i nienawiść zabójcy. Parłem do przodu krętymi ścieżkami przez gęsty las ludzkich tajemnic i krętactw.

"Kiedy zobaczyłeś zwłoki, wydawało ci się, że chodzi o efekt wizualny? Że tworzy dzieło artystyczne? Czy raczej najważniejsza była emocja, uczucie, kiedy wrzynał się w l...

Recenzja książki Usłyszeć śpiew jeleni
Dom z czerwonej cegły
... "emocje rozsadzały mi głowę". Poczułem złość. Doświadczyłem żal. A do oczu napłynęły łzy

Autor mnie nie oszczędził. Po przeczytaniu raptem 17 stron sprawił, że "emocje rozsadzały mi głowę". Poczułem złość. Doświadczyłem żal. A do oczu napłynęły łzy. Mimo to...

Recenzja książki Dom z czerwonej cegły

Nowe recenzje

Grzechy chodzą po ludziach
Kawałek codziennej historii PRL-u
@almos:

Zanim Jerzy Urban został niesławnym rzecznikiem rządu Jaruzelskiego, był świetnym dziennikarzem opisującym rzeczywistoś...

Recenzja książki Grzechy chodzą po ludziach
W proch się przewrócisz
Z matką w koszyku
@Danuta_Chod...:

@ObrazekMonika Wawrzyńska zachwyciła mnie absolutnie swoją "Trylogią funeralną", napisaną i "z przytupem", i z dużą i...

Recenzja książki W proch się przewrócisz
Kozucha Kłamczucha
Pamiętamy o Kozusze!
@beatazet:

"Kozucha Kłamczucha" Janiny Porazińskiej to klasyczna polska opowieść, która bawi i uczy kolejne pokolenia czytelników....

Recenzja książki Kozucha Kłamczucha
© 2007 - 2024 nakanapie.pl