Ku ciemności wzniesiemy pochodnie recenzja

Ucieczka.

Finał pierwszego tomu tej serii był wręcz ogromną falą emocji zarówno dla bohaterów jak i czytelników. Chwilę przed wykonaniem wyroku przez Krwawego Krogulca, Elias z pomocą Lai ucieka gdzie nogi poniosą. Złożył jej obietnicę. Nie spodziewał się jednak, że wyruszą z niezwykle niebezpieczną misją ratowniczą, wręcz z Kostuchą u boku… Bo Komendantka nie odpuści i zawsze ma jakiś plan rezerwowy…

Wędrówka przez katakumby, pustynię, miasto rozbójników czy w wozach Plemion - każdy etap to śmiertelne ryzyko. Ale bohaterowie nie poddają się. Tak samo cesarz i jego lojalny Krwawy Krogulec. Za wszelką cenę chcą dopaść Eliasa. I aby ta lojalność Helene nie została zachwiana, nowy cesarz stosuje wymyślne metody nie tylko szantażu ale wręcz tortur. Nie da się zaprzeczyć, że wobec tej bohaterki autorka jest szczególnie brutalna. Ile będzie w stanie znieść ? I w imię czego ? Imperium, rodziny, miłości ?

W tej części są chwile wytchnienia ale i też takie gdy z emocji tchu zabraknie. Przez cały czas towarzyszy nam niepewność - czy Helene okaże się lojalna przyjacielowi czy Imperium , czy Elijas dotrwa do końca i uda mu się dopełnić obietnicy, czy uda im się uwolnić brata Lai i z jego pomocą lud Uczonych z niewoli ? Częściowo odpowiedzi na te pytania otrzymamy tu ale też na niejedno wyjaśnienie pozostanie nam czekać na kolejny tom. Oby jak najkrócej.

Cenie takie serie za to jak pieczołowicie wykreowany został świat do jakiego trafiamy. Tu ciężko wybrać tę stronę tak do końca złą. Bo Imperium choć ma liczne wady i dużo krwi na rękach, ma też powody ku temu by obawiać się działań Uczonych. Jakie ? Tu wkraczają do akcji wraz z wyjaśnieniami, magiczne istoty. W końcu to fantastyka. I wątek dżinów zaskoczy Was nie raz.

Jednak ani przez chwilę nie da się zwątpić w to, że Komendantka jest czarnym charakterem. I choć nowy cesarz wydaje się w niczym nie być lepszy od niej… chwilami zastanawiałam się czy przemawia przez niego rozpacz, szaleństwo, żądza władzy, strach o jej utratę czy może jeszcze coś innego. Ten bohater jest przerażający i intrygujący zarazem.

Lecz prym wiedzie Laia, Elias i Helene, z ich perspektywy poznajemy tę historię i wraz z nimi przeżywamy to wszystko niezwykle intensywnie. W rezultacie - niesamowicie mi się to podobało. I oczekiwanie na kolejny tom to wada bycia recenzentem. Jako zwykły czytelnik nie ruszałam serii niewydanych w pełni, by uniknąć tego bólu i świadomości, że nie wiem w sumie kiedy będę mogła poznać ciąg dalszy. Jednak przetrwam bo warto.

Polecam i dziękuję za egzemplarz do recenzji.