Którędy do raju recenzja

„Którędy do raju” – Anna H. Niemczynow

Elżbieta odnosi sukcesy jako felietonistka. Na co dzień żona i matka syna, którego adoptowali oraz córki. Jej życie kręci się wokół rodziny. Mieszkają w Niemczech, jej najbliższa przyjaciółka i rodzina znajdują się w Polsce. Kobieta marzy o podróżach, lecz jej mąż Prosper stara się ją do tego zniechęcić.

Prosper całe życie ukrywa przed żoną prawdę. Lecz jak to bywa, kiedyś ta prawda musi ujrzeć światło dzienne. Adoptowanego syna traktuje jak rzecz, którą można na każdym kroku przesuwać. Ciągle coś mu się w nim nie podoba. Za mało mówi, za dużo się uczy, ciągłe niedogodzenie. Elżbieta ma już dość ciągłych przepychanek, które sprawiają jej wiele bólu, a jej serce za każdym razem mało co nie rozerwie się na kawałki.

Chciałaby aby jej rodzina była idealna. Poświęciła swoje życie, aby dogodzić rodzinie. Pracuje z domu, dzieci zawozi na dodatkowe zajęcia, do szkoły, do przyjaciół. Ciągle tylko ona, gdyż jej mąż nigdy nie ma czasu. Uważa, że skoro ona siedzi w domu, to może to robić. Ale ona też pracuje, pisanie nowych tekstów zaczyna sprawiać jej trudność, gdyż jej dotychczasowe życie zacznie przypominać jedną wielką katastrofę.

Mąż zaprasza Elę wraz z dziećmi na wymarzone wakacje do Słowenii. Elegancki hotel z basenem, po prostu idealna mieścina aby móc wypocząć. I to właśnie tu Elżbieta będzie musiała stoczyć walkę. Prosper zostaje aresztowany. A ona nie umie języka angielskiego. Nie wie, za co i dlaczego aresztowali mężczyznę. Musi poradzić sobie z tym co życie jej przyniosło.

Czy będzie na tyle silna by pomóc mężowi? A może tajemnice, które w tej chwili wyjdą na jaw sprawią, że jedyne na co będzie miała ochotę to utrzeć nosa mężowi i zostawić go z tym samego?

Kobieta musi zmierzyć się z brutalną rzeczywistością. Będzie musiała każdego dnia robić wszystko aby stanąć na nogi i zacząć walczyć. Nie tylko o męża, lecz o własne dobro jak i dobro swoich dzieci. Czy jej się uda? Ela jest kobietą, która nigdy się nie poddaje. Lecz to nie będzie łatwa walka, wiele przepłakanych nocy, niedowierzania.

Bardzo podobała mi się ta powieść. Życiowa. Życie nie zawsze usłane jest różami. Niestety kobiety bardzo często nie spełniają swoich marzeń, gdyż wolą poświęcić się swojej rodzinie. Robiąc tak tracą cel, do którego dążą i brakuje im iskierki nadziei na lepsze jutro. Kiedyś na pewno raz jeszcze wrócę do tej historii, gdyż bardzo zapadła mi w pamięci.