Kto porwał Daisy Mason? recenzja

9,5/10 ⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐⭐+
"Kto porwał Daisy Mason" autorstwa Cary Hunter to pierwsza książka tej autorki przetłumaczona na język polski. Nie spodziewałam się po niej wiele. Zachęcił mnie opis i pozytywne recenzje. Czy spełniła moje oczekiwania?
8- letnia Daisy Mason znika z sąsiedzkiej zabawy na przedmieściach Oxfordu. Sprawą zajmuje się inspektor Adam Fawley, który podchodzi do śledztwa bez uprzedzeń, ale wie, że prawdopodobnie dziewczynkę porwał ktoś kogo znała. Policja jest bezradna, a okazuje się, że nikt nie jest bez winy, każdy ma własne sekrety, które nigdy nie miały ujrzeć światła dziennego. Czy policja odnajdzie dziewczynkę?
Powiem tak, nie nastawiałam się na nią jakoś szczególnie. Więc zaczęłam czytać i byłam w szoku- naprawdę to jest tak dobre. Przepadłam- to jest po prostu genialne! Zaczynając od tego, że rozwalały mnie teksty bohaterów tej książki. Styl pisania bardzo przypadł mi do gustu. Czyta się to niezwykle szybko. Nie jest to kryminał, w którym krew się leje, gdzie trup ściele się gęsto. Jest to bardziej klasyczny kryminał, w którym jest przedstawione śledztwo, które niesamowicie mi się podobało. Lekki kryminał- to trzeba podkreślić, nie znajdziecie tu makabry i opisów zbrodni. Jednak znajdziemy tu elementy psychologiczne i rodzinę, w której wszyscy skrywają tajemnice i która na pozór wydaje się doskonała. Uwielbiam bohaterów tej powieści. Zastanawiałam się, czy bardziej lubię Fawley'a czy Quinna. Stwierdziłam, że minimalnie Fawley'a, choć zdradzę już, że niedługo pojawi się recenzja drugiego tomu i potem rozwinę tę kwestię. Natomiast Sharon momentami działała mi na nerwy, irytowała mnie głupota tej bohaterki, jej sztuczność. Adam Fawley jest bardzo ciekawą postacią. Mamy tutaj przedstawiony wątek z jego przeszłości i chociaż wiem, że nie jest to oryginalny motyw, jednak mi kompletnie to nie przeszkadzało. Nie do końca polubiłam żonę Fawley'a, nie wiem dlaczego, wydawała mi się taka nijaka. Przymykam na to oko, bo nie była to postać pierwszoplanowa. Tak bardzo wciągnęłam się w tę książkę, że od razu sięgnęłam po kolejny tom. A to mówi samo za siebie. Teraz może powiem coś o zakończeniu tej powieści. Przez to zakończenie książka nie ma ode mnie 10/10. Jestem wobec niej bezkrytyczna, po prostu ją uwielbiam. Po przeczytaniu zakończenia byłam w absolutnym szoku. Kompletnie nie spodziewałam się takiego zwrotu akcji. Jest bardzo zaskakujące, cholernie nieprzewidywalne, przynajmniej według mnie. Jeśli ktoś z Was domyślił się zakończenia, to szczerze gratuluję. Czy ono mi się podobało? I tak i nie. Nie do końca podobało mi się może nie otwarte zakończenie, ale fakt, że my, czytelnicy dowiadujemy się o wszystkim z epilogu, a raczej nie dowiadujemy się, a domyślamy. Staram się naprawdę nie spoilerować. Wszystkim bardzo polecam!