Kobieta w lustrze recenzja

"Kobieta w lustrze" to książka wydana ponownie przez Wydawnictwo Znak, tym razem
w twardej oprawie. Tym co mnie w niej urzekło jest papierowa faktura okładki, z jaką do tej pory się nie spotkałam - a szkoda bo jest naprawdę piękna!

Éric-Emmanuel Schmitt jest autorem, w którego książkach można zobaczyć odbicie duszy

i niespotykaną wrażliwość. Powieści nigdy nie pozostawiają czytelnika bez przemyśleń.

"Kobieta w lustrze" to obyczajówka, opowiadająca historie trzech kobiet z różnych epok. Mimo wielu różnic (czas i miejsce, w którym żyją, priorytety, czy problemy), które je dzielą są bardzo podobne - nie czują się dobrze w roli, jaką narzuca im epoka.

Anny praktycznie ucieka sprzed ołtarza w czasach, kiedy trudno o amanta. Mimo oczekiwań rodziny nie jest w stanie wyjść za mężczyznę, którego nie kocha i stara się odnaleźć siebie poprzez miłość do natury.

Jeśli ktoś myśli, że kobiety zamężne są wolne od oczekiwań to z pewnością się myli. Po powrocie z miesiąca miodowego Hanna mierzy się z rodziną męża, oczekującą dziedzica. Wysłuchując rad arystokratek budzą się w niej nowe wątpliwości oraz przekonanie, że u boku męża, pomimo wszelkich przywilejów i bogactw, nie znajdzie szczęścia. Zmęczona etykietą i grzecznościowymi formułkami zaczyna interesować się psychoanalizą.

Wydawałoby się, że z biegiem czasu ludzie stają się coraz bardziej postępowi, tolerancyjni i wolni. Historia Anne pokazuje, że nawet w Hollywood nie można uwolnić się od oczekiwań innych ludzi. Wbrew temu, co mówi jej menadżerka nie jest przekonana czy robi dobrze, szukając rozgłosu przez narkotyki i imprezy. Próbuje rozpocząć nowe, wolne od kontrowersji życie.

Każda z kobiet ma zupełnie odmienną historię, ale łączy je ucieczka przed oczekiwaniami ludzi oraz podróż, na końcu której odnajdują siebie. Myślę, że książka nie jest tylko o nich, ale w pewnym stopniu także o każdej z kobiet, które codziennie muszą się mierzyć z oczekiwaniami wygenerowanymi przez społeczeństwo. Lekkość dialogów sprawia, że książkę czyta się szybko, a kartki praktycznie same się przewracają. Rozdziały kończą się w kluczowych momentach, przez co wręcz nie można się oderwać od czytania. Zakończenie, równie nieprzewidywalne co życie, okazało się być gorzkim happy end'em

z przesłaniem (myślę, że dość charakterystycznym dla stylu autora).

"Kobieta w lustrze" to książka, która w pewien sposób zostaje z czytelnikiem. Dlatego można by o niej bardzo długo pisać, wymieniając jej zalety. Zarówno powieść, jak i jej wydanie chwyta za serce :)