Zagubiony szlak recenzja

Wszystkie książki, które mają w sobie choć odrobinę Bieszczad łykam jednym chaustem. Nie inaczej było tym razem. Książka piękna w swojej oprawie, intryguje już sama okładka. Ciekawy sposób opowiadania, różne historie, które łączą się w całość w białą, cichą noc.. "Zagubiony szlak" nie jest książką dla każdego. To książka dla wrażliwców, którzy w blasku ognia i gwiazd widzą odpowiedzi na pytania. Książka wyjątkowa.

Trzy osoby, trzy historie. Trzy życiowe tragedie. Jedna noc, która łączy ich wszystkich. Bieszczadzka tułaczka kończy się w małej chatce. To ich wybawienie przed wilkami, mrozem, a może przed nimi samymi..? Magia tej nocy i miejsca pozwala im na otworzenie się i wyrzucenie z siebie tego, co najtrudniejsze. Każdą z tych historii czytałam z zapartym tchem. Czy można nienawidzić siostry bliźniaczki? Czy to możliwe, by jednego dnia świat runął? Czy można komukolwiek na świecie ufać? Historie opowiadane przez bohaterów są przejmujące, łapią za serce. Trudno przejść obok tej książki obojętnie. To taka książka o życiu. Bez cukierkowej powłoki, bez przesadnego lukrowania codzienności. To książka o tym, jak bardzo los potrafi stanąć nam naprzeciw, a życie skomplikować się w ciągu jednego dnia.

Tym, co zwróciło moją uwagę, a jednocześnie zaimponowało i wciągnęło są szybkie zwroty akcji. Kiedy wydaje się nam, że znamy już sytuację bohatera i wiemy, jak się skończy, nagle okazuje się, że myliliśmy się i że może być jeszcze gorzej. Ile goryczy, smutku i niezgody ze światem musiało pojawić się w sercu tych osób, że wigilię postanowili spędzić w samotności, w głuchej ciszy bieszczadzkich lasów? Spotkali się przypadkowo, ale czy na pewno to był przypadek? Może los postawił ich sobie na drodze w jakimś celu? By wyrzucili z siebie to, co leżało na ich strapionych sercach, by popatrzyli na swoje życie z innej perspektywy? By poskładali swoje serca rozbite na milion kawałków i znaleźli sposób na życie w ich skomplikowanych światach.

Książka robi wrażenie. Przyciąga, przejmuje, nie pozwala oderwać się aż do ostatniej strony. Polecam!