W sidłach obsesji recenzja

‘W Sidłach Obsesji’ jest to bardzo emocjonujący romans mafijny, który okazał się całkowicie inny niż się spodziewałam. Tak jak na początku zrobiły to autorki, tak i ja Was uczulam, ta książka nie jest odpowiednia dla osób poniżej osiemnastego roku życia oraz osób wysokiej wrażliwości. Uwierzcie mi, sporo książek dość brutalnych czytałam i otwarcie Wam powiem śledząc losy bohaterki nie raz ściskało mnie w klatce piersiowej z żalu.

Pomimo iż książka porusza bardzo ciężką tematykę, to czytało mi się ją bardzo dobrze. Autorki świetnie się ze sobą zgrały tworząc przyjemną narrację. Gdybym nie wiedziała, że dwie osoby pisały tę historię to w życiu bym na to nie wpadła. Styl pisania jest lekki, fabuła wciągająca i bardzo emocjonująca. Śmiało mogę stwierdzić, że Panie stworzyły duet na wysokim poziomie i z wielką chęcią sięgnę po ich kolejne książki.

Historia, jaką przedstawiły nam autorki stanowi prawdziwy tajfun emocjonalny, który uderza w czytelnika od pierwszych stron. Mamy tu do czynienia z zakazaną miłością, tragedią, sekretami, spiskiem, rozpaczą i dużą dawką strachu oraz przemocy. Cała fabuła została bardzo dobrze przez autorki przemyślana i przedstawiona. Sięgając po tą pozycję trzeba się przygotować nie tylko na dużą dawkę emocji, ale i na sporą ilość wątków. Tego drugiego nie ma co się bać, gdyż mimo iż akcja pędzi i nie ma chwili spokoju, wszystko jest bardzo klarownie przedstawione. Skupmy się na chwilę na samych bohaterach, gdyż mamy tu do czynienia z fajnie wykreowanymi, bardzo różnymi osobowościami. Magda to bardzo delikatna i uczuciowa postać, która nie pasuje do świata swojego ukochanego, przez co przeżywa ogromną traumę. Jestem pod ogromnym wrażeniem, jak poradziła sobie z zaistniałą sytuacją. Pokazała ogromną siłę i wolę życia, czego po niej się nie spodziewałam. Lazar to typowy syn mafii, który jakiekolwiek emocje okazuje tylko w stosunku do swojej ukochanej i tylko po kryjomu. Momentami jego postawa, jak dla mnie egoistyczna, przeszkadzała mi, zyskał więcej w moich oczach po tym co zrobił dla Magdy. Mamy też postać Rurika, który… nie tutaj lepiej zamilknę, bo jeszcze powiem za dużo, a ten wątek trzeba samemu odkryć. Na uwagę zasługuje drugi z braci, Adrik. Na ogół śmieszek, którego żartów nie jestem w stanie zrozumieć, a kiedy trzeba to bezwzględny likwidator, bardzo wierny w stosunku do swojej rodziny. Czytając książkę warto na niego zwrócić uwagę, gdyż coś czuję, że kolejna część będzie o nim.

Zaznaczę to jeszcze, jest to bardzo brutalna i emocjonująca historia, która na pewno da dużo do myślenia. Zwłaszcza na temat poczucia bycia ‘nikim’ oraz wewnętrznej walki o życie. Świetna książka, autorkom gratuluję z całego serca, a Wam polecam stawić tej lekturze czoła.