Popa, żaba i wielka przeprawa recenzja

Wspólne zaangażowanie w osiągnięcie jakiegoś celu może przynieść znacznie lepsze efekty, a przede wszystkim zwycięstwo, aniżeli starania w pojedynkę. Nie w każdej sytuacji jesteśmy w stanie samodzielnie stawić czoła danemu zadaniu, gdyż warunki mogą być do tego nieodpowiednie. W takich przypadkach przyjaciele i znajomi mogą być na wagę złota.

Zarys fabuły

W książce spotykamy kolejne przygody kota Popy poznanego już w poprzednich tomach serii. Akcja rozgrywa się podczas wiosny, gdzie jego przyjaciel jeż Angus wybudził się z zimowego snu. Pewnego dnia bohaterowie podczas jednego ze spacerów po lesie dostrzegli żabę o imieniu Nia, która wraz z liczną rodziną zamierzała przedostać się do stawu, by złożyć skrzek. Sprawę utrudniała droga, po której często jeździły samochody zagrażające życiu i zdrowiu żab. Popa postanowił pomóc im, choć początkowo Angus nie widział w tym sensu. Kogo spotkali w lesie? Na jakie pomysły wpadnie Popa? Kto pomorze bohaterom w osiągnięciu celu? Jak zakończy się ta historia? O tym w książce „Popa, żaba i wielka przeprawa” autorstwa Natalii Hermansy.

Współpraca i pozory

Autorka ukazała bardzo ważną rzecz, która powinna pokazać dzieciom, iż współpraca z innymi może przynieść zadowalające efekty. Obecnie wiele osób stara się wszystko robić na własną rękę zniechęcając się po pierwszej porażce. Dzieje się tak, bo czasem po prostu brakuje na to sił lub nie widzimy jakiegoś rozwiązania, na które wpadanie przyjaciel. Czasem zwykła porada u znajomych może zdziałać cuda, więc nie powinniśmy zamykać się na innych i jeśli jest to możliwe lepiej stawiać od razu na stworzenie zespołu, w którym wspólne działanie doprowadzi do osiągnięcia zamierzonego celu. Innym ważnym przesłaniem jest ocenienie innych po pozorach. Popa i Nia w ten sposób zachowali się względem innych krzywdząc ich w ten sposób zwłaszcza, że mijali się z prawdą. Niektórzy mają w naszym społeczeństwie przypięte łatki i nie powinniśmy ich od razu skreślać, jeżeli nie znamy ich osobiście. Każdemu należy dać szansę i nie wolno sugerować się czyimś wyglądem lub plotkami.

Podsumowanie

Książkę czytało mi się z przyjemnością i z pewnością przypadnie do gustu moim wychowankom dzięki ciekawej przygodzie kota Popy. Morały płynące z tej lektury pozwolą dzieciom lepiej zrozumieć, jak należy postępować w grupie. W tym przypadku bajka również posiada kolorowanki, które z pewnością urozmaicą czas z nią spędzony. Ten tom można czytać bez znajomości poprzednich, jednakże warto sięgnąć po całą serię. Kolorowa okładka przedstawiająca bohaterów zdecydowanie zachęca do sięgnięcia po tę historię. Gorąco polecam pozycję wszystkim dzieciom ciekawym dalszych przygód kota Popy, a także tym, którzy lubią podczas wspaniałej zabawy się czegoś wartościowego nauczyć.

Za egzemplarz do recenzji dziękuję autorce Natalii Hermansie.