Wojna Ireny recenzja

„Wojna Ireny” to powieść oparta na motywach z życia Ireny Sendlerowej. Akcja rozpoczyna się w roku 1939 gdzie Irena mieszka wraz ze swoją matką i pracuje jako opiekunka społeczna. Narastająca wojna i chęć niesienia pomocy innym prowadzi Irenę do działań przeciwko okupantowi. Wykorzystując swoje przywileje bycia pracownikiem społecznym pomaga innym Żydom. Tym którzy są jej przyjaciółmi ale i nie tylko. Tym których nie zna i tym najmłodszym.

Irenę Sendlerową znamy przede wszystkim z tego, że jest to kobieta, której udało się wyprowadzić z getta warszawskiego i znaleźć schronienie dla kilkuset dzieci żydowskich.

Czytając tą pozycje trzeba pamiętać, że tutaj historia przeplata się z fikcją i że autor wzorował się tylko na życiu Ireny. Choć muszę przyznać, że dość dobrze mu to wyszło. A co najważniejsze przedstawił Irenę taką jaką była, czyli odważna, heroiczna a zarazem ciepła, pełna miłości i uparcie dążącą do celu. Która ryzykowała wiele, bo nie liczyła się ona tylko inni.

Ucieszyłam się, że w książce został przedstawiony kolejny ważny człowiek, doktor Janusz Korczak. Jego charakter i poczynania również moim zdaniem zostały dobrze odwzorowane.

Książkę pomimo ciężkiego wojennego tematu czyta się dość lekko. Pomaga w tym zdecydowanie duża ilość dialogów. Ja jako miłośniczka literatury wojennej odczułam trochę, że autor nie oddał w zupełności grozy drugiej wojny światowej. Poniektóre akty zbrodni ze strony Niemców zostały lekko spłycone a sami Niemcy zostali przedstawieni dość w pozytywny sposób. Ja w tym aspekcie czuje lekki niedosyt. Co do bohaterów, moim zdaniem ich sylwetki został bardzo dobrze przedstawione. I może przez to książkę czyta się bardziej jak obyczajówkę, bo autor skupił się na ludziach a nie na wojnie.

Po przeczytaniu tej książki mogę ją śmiało polecić. Jest warta tego, aby po nią sięgnąć. Życie takich ludzi jak Irena Sendlerowa czy Janusz Korczak warto poznać. Nie tylko ich, bo autor przybliżył nam życie również innych ważnych osób jak: Alicja Gołąb-Grynberg, Adam Czerniaków czy Wiera Gran.