Trzy światy recenzja

"Trzy światy" to książka widziana z perspektywy trzech kobiet mieszkających w pewnej kamienicy. Salomea to emerytowana śpiewaczka operowa, osiedlowy monitoring, który zna wszystkich jak najlepiej. Starsza pani, która ocenia ludzi z perspektywy jednego spotkania. Majka świeża rozwódka szukająca nowej miłości. Kobieta posiadająca najlepszą przyjaciółkę pod słońcem, która zawsze służy pomocą. I Kaja - dojrzała nastolatka, z mnóstwem pomysłów, która wolny czas spędza z dwójką przyjaciół na czelendżach lub z ukochanym psem Okruszkiem. Każda z tych kobiet poszukuje czegoś w życiu. Jedna miłości, druga samej siebie, a trzecia zrozumienia. Nagle wszystkie trzy za sprawą przypadkowej plotki stają się sobie bliskie.

Książka idealna na jesienne posiadówki z herbatą pod kocem. Jest to ciepła powieść o kobietach, które teoretycznie powinien dzielić konflikt pokoleń. Lektura uderza swoją autentycznością. Mamy zgorzkniałą starszą panią, taką typową sąsiadkę, która o wszystkich ma swoje zdanie, wszystko wie najlepiej, przez co nie da się jej lubić. Mamy rozwódkę, która pracuje w domu. Jeśli z niego wychodzi to z przebojową przyjaciółką. Do tego dochodzi brak zaufania do innych mężczyzn, bo ten potencjalny również może zranić. I w końcu mamy nastolatkę z wiadrem pomysłów, przesadnie dojrzałą, bo widzi różne ważne problemy społeczne. I mimo tych różnic jakie mamy wśród bohaterek, to książka ta jest lekka i przyjemna w odbiorze. Autorka zadbała swoim stylem o dobrą rozrywkę. Było w tej książce dużo humoru, zwłaszcza wtedy, gdy Majka widywała się z przyjaciółką. Była też chwila na refleksję, dzięki wspomnieniom pani Salci, dzięki którym mogliśmy zrozumieć zachowanie staruszki. Były intrygi, był smutek i łzy śmiechu.

Fabuła książki jest spokojna. Nie ma tutaj zrywów akcji. Czasem mamy jakieś retrospekcje, ale bardzo rzadko. Książka napisana raczej z perspektywy życia tu i teraz. Prócz wyrazistych kobiecych postaci, mamy tutaj jeszcze wyrazistego bohatera płci męskiej. Jest nim Doman. Nie powiem liczyłam na coś innego w związku z jego i Majki relacją. Była to moja pierwsza powieść tej Autorki, która spodobała mi się. Autorka ma lekkie pióro, które bardzo lubię w takich obyczajówkach. Powieść czasem mnie wzruszyła czasem rozbawiła do łez. Nie powiem, ale fajnie byłoby poczytać jeszcze o losach Majki, którą bardzo polubiłam.

Książkę przeczytałam dzięki współpracy z Wydawnictwem Novae Res.