Wybacz mi, Leonardzie recenzja

W ubiegłym miesiącu na rynku ukazało się wznowienie książki wydanej oryginalnie w 2011 roku o tytule "Wybacz mi Leonardzie". Tytuł kilka razy obił mi się o uszy, ale nigdy wcześniej nie zapoznałam się w opisem powieści i kiedy wreszcie to uczyniłam, poczułam ogromne zaciekawienie. Szybko okazało się, że książka zdecydowanie wyróżnia się wśród młodzieżówek.

W dniu swoich 18 urodzin Leonard budzi się z twardym postanowieniem. Do plecaka pakuje pistolet P38, którym postanawia zabić najpierw swojego byłego najlepszego przyjaciela a następnie siebie samego. Zanim to uczyni postanawia najpierw podarować prezenty czterem osobom, na którym mu zależy. Wraz z upływem dnia poznajemy coraz więcej faktów z jego przeszłości, które ukazują, jak poranionym jest człowiekiem.

Książka zaskoczyła mnie w wielu aspektach. Przede wszystkim nie spodziewałam się, jak szybko i przyjemnie (mimo tematyki jaką porusza) będzie mi się ją czytało. Kiedy już usiadłam do lektury, potrafiłam przeczytać 150 stron za jednym posiedzeniem.

Leonard to naprawdę fascynujący chłopak. Poraniony i doświadczający zawody ze strony swoich bliskich, ale jednocześnie wnikliwy. Jego przemyślenia często mnie poruszały i skłaniały do przemyśleń. Zdecydowanie czuć jego wyjątkową dojrzałość i mimo że nie zawsze zgadzałam się z jego opiniami, byłam gotowa głębiej się nad nimi zastanowić.
Z książki bije dużo smutku, bo historia bohatera do łatwych nie należy. Często miałam ochotę przytulić go i powiedzieć, że wszystko będzie dobrze.

Jedyne, co nie do końca mi się podobało to zakończenie, bo mam wrażenie, że było zbyt otwarte, postacie nie poniosły konsekwencji swoich czynów i czuję, że jeszcze kilka stron wyjaśnienia by się przydało, ale może w tym tkwił cały urok- w życiu, które płynie dalej a nie zawsze jest sprawiedliwe.

Nie do końca rozumiałam też początkowo koncepcję listów z przeszłości. Później zostało to wyjaśnione i myślę, że lepiej by było, gdyby najpierw pojawiło się wyjaśnienie, a dopiero potem treść listów.

Uważam że "Wybacz mi Leonardzie" wytrzymała próbę czasu i po tylu latach nadal porusza i skłania do refleksji. Zakończenie mnie wzruszyło i myślę, że jeszcze kiedyś wrócę do tej historii, by odkryć w niej kolejne płaszczyzny.

Za powieść dziękuję wydawnictwu Bukowy Las.