Ostatnia noc jej życia recenzja

Jednym z najważniejszych kryteriów, jakie biorę pod uwagę podczas oceny książki, jest to, czy mnie ona potrafiła zainteresować już od pierwszej strony, wciągnąć tak, że nie mogłam się od niej oderwać. „Ostatnia noc jej życia” autorstwa Maureen Jennings doskonale sobie z tym punktem poradziła, na co najlepszym dowodem jest to, że tę ponad trzysta stronicową powieść przeczytałam w niespełna dwa dni, co jest rekordem, biorąc pod uwagę, że jestem akurat w trakcie sesji.

Zima 1895 roku. W śnieżnym Toronto znalezione zostają zwłoki młodej, całkiem nagiej kobiety. Prowadzący śledztwo detektyw William Murdoch stoi przed nie lada wyzwaniem: nikt nic nie wie o okolicznościach śmierci dziewczyny, albo raczej udaje, że nie wie. Jednak niezrażony tym policjant krok po kroku odkrywa mroczną tajemnicę.

„Ostatnia noc jej życia” to jeden z lepszych kryminałów, jakie w ostatnich czasach zdarzyło mi się przeczytać. Już od pierwszej strony byłam zaintrygowana, tym kto stoi za zbrodnią i dlaczego to zrobił. Autorka świetnie podsyca w czytelniku ciekawość poprzez wprowadzone małym drukiem opisy sytuacji z perspektywy sprawcy, a przy tym cały czas nas nakierowywuje na trop, choć przyznam, że ja do samego odsłonięcia tożsamości sprawcy nie wiedziałam kim on jest. Podejrzewałam wszystkich dookoła, tylko nie jego. Ale o to przecież właśnie chodzi, aby zakończenie było zaskoczeniem dla czytelnika.

Podobało mi się także to, że przy okazji śledztwa, w którym uczestniczymy wraz z detektywem Murdochem, poznajemy wiele ciekawych postaci, których charaktery zostały tutaj naprawdę świetnie zarysowane. Każdy bohater jest inny, jedyny w swoim rodzaju, a przy tym bardzo wiarygodny.

Trochę zaś rozczarowałam się małą ilością opisów scenerii dziewiętnastowiecznego śnieżnego Toronta, jednak rozumiem, że kryminał nie na opisach krajobrazów polega, lecz na akcji, a tej tutaj nie brakuje. Minusem, który przychodzi mi do głowy jest to, że bohaterowie mówią językiem współczesnym nam. Używają zwrotów i wyrażeń, którymi posłużyliby się kumple przy rozmowie w dzisiejszych czasach, ale raczej nie w dziewiętnastym wieku. Oczywiście sprawia to, że strony wręcz się pochłania, ale tak naprawdę nie można poczuć klimatu tej książki i kiedy pojawiają się takie postacie jak służący, czy obrazki z udziałem bryczek konnych, to dopiero wtedy czytelnik przypomina sobie, w jakich czasach rozgrywają się wydarzenia.

„Ostatnia noc jej życia” to pierwsza z aż siedmiu części sagi o kryminalnych przygodach detektywa Murdocha i chętnie przeczytałabym je wszystkie już teraz. Polecam, szczególnie wszystkim miłośnikom kryminałów.

9/10 rewelacyjna