Narzeczona recenzja

Kiera Cass od bardzo dawna kojarzy mi się z jesienią. A kiedy na drzewach pojawiła się jarzębina, to już wiedziałam, że chciałabym aby znalazła się ona na zdjęciu na Instagramie.




Ogólnie można zauważyć, że autorka bardzo lubi klimaty zamkowe, gdzie fabuła toczy się wokół króli i królowych. I muszę przyznać, że uwielbiam to, zwłaszcza że jej styl jest tak lekki i wciągający że jej wszystkie książki o tej tematyce można "zjeść" wciągu jednego/dwóch wieczorów.

Ale mimo wszystko trochę się zawiodłam na tej pozycji. ,,Narzeczona" to zdecydowanie nie jest seria podobna do ,,Rywalek" i to bardzo dobrze i jednocześnie niedobrze. W całej historii zabrakło mi rozbudowania świata, głębszych relacji między postaciami czy chociażby dobrej charakterystyki postaci, jakie np. można było spotkać w poprzedniej serii Cass. No dobrze, ale może zacznijmy od początku, bo już wybiegam do przodu, a nawet nie przedstawiłam wam tej książki.

Otóż proszę państwa ,,Narzeczona" opowiada historię Hollis Brite, pięknej młodej lady która przez przypadek (dosłownie) została ulubienicą króla. Jednak życie nie może być takie proste. Gdy Hollis jest już dostatecznie blisko króla i wie, że lada chwila może się spodziewać pierścionka zaręczynowego, na dwór królewski przybywa rodzina Eastoffów z Izolty (z którą swoją drogą Koroaniia ma nieco napięte stosunki). Wtedy jasny grom spada z nieba na Hollis i ta, od pierwszego spojrzenia, zakochuje się w jednym z nowo przybyłych. Co dalej będzie? Trzeba przeczytać, żeby się przekonać, ale uwaga! Nie spodziewajcie się tutaj jakichś dylematów moralnych typu: wyjść za mąż z rozumu czy podążyć za miłością (ja bym to nazwała bardziej zakochaniem)

I właśnie to mam za złe tej książce. Brak zatrzymania się, głębszego zastanowienia nad tym czego bohaterka tak naprawdę chcę i podjęcia dojrzałej decyzji (nie pod wpływem chwili i rozpaczy). No i trochę zabrakło mi tutaj też budowania relacji między Hollis a Silasem (tym z Izolty). To słabo wygląda, że laska zakochuje się w nim, on w niej... a razem zamienili może ze sobą kilka słów na krzyż i ta jest zakochana po uszy, że podejmuje bardzo lekkomyślne decyzje. Dodatkowo boli mnie w tej książce brak rozbudowania świata, a właściwie jego przedstawienia (tak wiem, wyżej już o tym nieco wspomniałam). Chodzi mi tutaj głównie o to, że wiadomo iż Korania jest w sojuszu z Izoltą... ale mimo wszystko te kraje darzą się dosyć sporą niechęcią i przez całą książkę nie dowiadujemy się dlaczego tak jest. Mnie osobiście to denerwuje. Tak samo wkurzają mnie postacie, zwłaszcza główna bohaterka i jej najlepsza przyjaciółka (którą nazwałabym siksą i osobiście kazała jej spadać z mojego życia za to co planowała zrobić Hollis).

Ale mimo wszystko książka była okey, chociaż nie sądzę żebym do niej wróciła kiedyś jeszcze. Może jak będę miała okazję to sięgnę po drugi tom, ale nie wiem jeszcze czy to zrobię.

,,Narzeczona dostaje ode mnie 5/10.