Cud, miód, Malina. Kronika rodziny Koźlaków recenzja

Jakiś czas temu postanowiłam odczarować moje niezbyt udane spotkania z opowiadaniami i po raz kolejny przekonuję się, że zbiory jednego Autora czyta mi się zdecydowanie lepiej.

Z rodziną Koźlaków miałam już do czynienia przy okazji słuchania na @storytel.pl antologii "Dynia i Jemioła", dlatego gdy zatęskniłam trochę za magią i czarami wiedziałam po co sięgnąć 💛

Mamy tu osiem opowiadań i każde z nich związane jest z Maliną lub kimś z jej rodziny. I choć to rodzina matriarchalna, w której pełno jest wiedźm, to panują w niej zdrowe relacje, a kobiety tam panujące 😉 ją lekarstwem na niejedno zło.
Zbiór zaczyna opowiadanie, w którym poznajemy historię jak Malinie przez przypadek udaje się zamienić swojego chłopaka w kozę. Jej talent do czarów przejawia się w dość specyficzny sposób, ale w końcu jest córką przywódczyni lokalnego sabatu, Aronii, która sprawuje również funkcję burmistrza miasteczka Zielony Jar. Większość opowiadań ma miejsce właśnie w nim, ale mieszkają tam też zwykli obywatele.
Wśród licznych ciotek i kuzynek najsympatyczniejszą jest seniorka rodu, prababcia Maliny, mająca 130 lat Narcyza.
Tu od razu wspomnę, że większość członków tej rodziny nosi imiona pochodzące od roślin. Wracając do Narcyzy, to wielbicielka kłopotów, która potrafi przywdziać różowe dresy i udać się do jaskini hazardu by zagrać o duszę z siłami zła. Oczywiście o duszę nieszczęśnika, który wpakował się w kłopoty, bowiem większość wiedźm z tej rodziny praktykuje dobrą magię i pomaga potrzebującym. Oczywiście zdarzają się i czarne owce, jak w wielu rodzinach.

Autorka @jadowska4sure stworzyła cudownych bohaterów, a w szczególności kobiety z rodziny Koźlaczek wzbudzają sympatię czytelnika.
Opowiadania są lekkie i przyjemne, nie brak w nich humoru, zabawnych sytuacji i dialogów, w których Autorka przemyca też poważne tematy, takie jak przemoc domowa czy polityczne gierki.
Nie brakuje też trupa i innych równie ciekawych postaci spoza rodziny.

Książka idealna na poprawę nastroju 💛