Kot Syjonu recenzja

Zacznijmy od okładki, która przypomina mi kobietę kota. Od razu wiedziałam, że będzie to intrygująca książka i nie myliłam się. Jest to taki inny kryminał. Postacie są barwne i intrygujące, a zarazem wszystkie są inne. Momentami, aż przechodzi gęsia.

To nie jest szablonowy kryminał, ten jest tajemniczy. Pojawia się tu bardzo dużo wątków, z których niektóre są zupełnie przeciwne do siebie. Wątki niby są ze sobą powiązane, ale tak naprawdę kryją coś zupełnie innego.

Już od pierwszych stron coś się dzieje, co nie pozwala nam się nudzić. A główny bohater nie należy do ciepłych kluch, a więc przeciwnie, Jest sarkastyczny. To nie jest lekka książka, można się przy niej podenerwować. Narracja pierwszoosobowa, co daje nam zupełnie inne spojrzenie dzięki tak barwnemu głównemu bohaterowi.

Opis to tylko nic dodać, nic ująć. Nie mam co tu dodawać, bo nie chcę Wam niczego więcej zdradzać. Krótko mówiąc, jeśli ją przeczytacie, to się wszystkiego dowiecie :))
Trzyma w napięciu, a to w dobrym kryminale chyba najważniejsze.
Serdecznie ją polecam wszystkim lubiącym kryminały :) Ta książka zostawia niedosyt, dzięki czemu chce się jeszcze więcej.