Długa droga do domu recenzja

Kolejna książka uciekiniera z Korei Północnej, tego komunistycznego piekła trwającego w najlepsze, w którym wciąż dręczy się ludzi. Recenzowana pozycja wyróżnia się wśród innych tym, że autor był najpierw wysokiej rangi funkcjonariuszem reżimu, a potem więźniem gułagu.

Chyba najciekawsze jest w książce opisanie prania mózgu, któremu podlegają dzieci w Korei Północnej, to taka indoktrynacja religijna, w której Bogiem jest Kim Ir Sen a Chrystusem jego syn Kim Dzong Il. Dzieci są już urabiane od przedszkola, systematycznie i totalnie. Nie ma tam żadnego pluralizmu, żadnych innych poglądów, więc maluchy nie mają wyjścia, muszą bezgranicznie kochać Kim Ir Sena, tak jak dzieci po niektórych szkołach religijnych stają się fanatycznymi wyznawcami. Autor wie, o czym pisze, bo wychował się w sierocińcu w kulcie Kim Ir Sena.

Zaadoptowany przez dygnitarzy partyjnych, Kim Yong ukończył szkołę wojskową i zaczął robić błyskotliwą karierę w północnokoreańskiej bezpiece, zajmował się między innymi nielegalnym pozyskaniem zachodniej waluty, bo wielki wódz Kim Ir Sen i jego kamaryla potrzebowali dolarów na swoje luksusowe zachcianki; w tym czasie reszta narodu przymierała głodem.

Gdy Kim Yong miał awansować po raz kolejny, został dokładnie prześwietlony i okazało się, że jest biologicznym synem żołnierza, który w wojnie domowej walczył po stronie Południa; sam Kim Yong oczywiście o tym nie wiedział. A ponieważ Korea Północna jest krajem superkastowym, gdzie ludzie przez kilka pokoleń odpowiadają za postępki przodków, dosłownie w jednej chwili bohater książki przestał być członkiem elity i stoczył się na dno piekła, trafiając do osławionego obozu 14, chyba najcięższego obozu koncentracyjnego w Korei Północnej. Opis obozu (okropny) i historia ucieczki to materiał na dobry film sensacyjny.

Książka pokazuje, że w reżimie totalitarnym nie możesz być pewien dnia ani godziny, w każdym momencie możesz zostać pozbawiony wszelkich przywilejów i zostać najgorszym pariasem.

Poza tym rzecz jest ważna jako świadectwo okropności realnego komunizmu.