Efekt Rosie recenzja

Cykl książek o profesorze Donie Tillmanie, odkryłam kilka lat temu przeglądając tworczość autorów z antypodów. Mile zaskoczył mnie fakt, że wydawnictwo Media Rodzina już wtedy wydało dwie pierwsze części w języku polskim. Zdecydowałam się na zakup pierwszej części tj. "Projekt Rosie", a z przeczytaniem drugiej - "Efektu Rosie", zamierzałam czekać do ukazania się trzeciej. Nadszedł wyczekiwany przeze mnie miesiąc - styczeń 2021, gdy w Polsce ma ukazać się "Finał Rosie", więc zgodnie z planem, właśnie ukończyłam lekturę "Efektu Rosie".

Ogromnym zakoczeniem w drugiej cześci była dla mnie przeprowadzka Dona i Rosie do Nowego Jorku. Dzięki temu, pojawiają się nowi bohaterowie, bardzo odmienni od dotychczasowych m.in. emerytowany gwiazdor rocka, drugoplanowy barman o pseudonimie nadanym mu przez Dona - Winoman, zespół naukowców o pseudonimach B1, B2 i B3. Generalnie, cała aura Nowego Jorku, z wielbionym przez Dona Muzeum Historii Naturalnej, meczami baseballowymi oglądanymi z kumplami podczas męskich wieczorków i tamtejsza pizza dostarczana o każdej porze dnia i nocy, świetnie wkomponowuje się w fabułę książki i działa na jej korzyść czyniąc bardziej interesującą i autentyczną. W stosunkowo nowym otoczeniu, Don dowiaduje się od Rosie, że zostanie ojcem i stara się z tą wiadomością oswoić oraz przygotować na czekające go obowiązki i zadania. Znany ze swojej bezpośredniości australijski profesor, nie konsultując się z żoną- czerwonowłosą Rosie, zupełnie przypadkowo wplątuje się w ciąg nieodwracalnych zdarzeń, które bardzo skomplikują mu życie, ale jednocześnie zapewniają czytelnikom dobrą, zaskakującą rozrywkę do ostatnich stron.

Graeme Simsion zadbał o to, aby problematyka poruszana w ramach przygód profesora Tillmana była bardzo aktualna, dopasowana do współczesności. Obecnie oceniam to pozytywnie i z entuzjazmem, ale budzą się we mnie pewne wątpliwości. Trudno mi określić na ile ponadczasowa okaże się ta seria książek, dlatego sugeruję nie zwlekać z jej czytaniem i dobrze się przy tym bawić.