Słowiedźma recenzja

"Słowiedźma" autorstwa Anny Szumacher to książka, która trafiła do mnie przypadkiem i bardzo długo czekała na swoją recenzję. Jest to kontynuacja "Słowodzicielki", której niestety nie miałam okazji przeczytać i w tym wszystkim to był chyba mój największy błąd.

Od samego początku coś mi tutaj nie grało. W żaden sposób nie mogłam wczuć się w świetnie wykreowany świat, nie mogłam zżyć się z żadną postacią, nie mogłam wciągnąć się w tą zwariowaną przygodę, chociaż przeważnie uwielbiam takie klimaty.
Pomysł na historię podobał mi się bardzo, połączenie zwyczajnego świata ze światem baśniowym poprzez postać samej autorki historii bardzo przypadł mi do gustu, zwariowana główna bohaterka też zdecydowanie przyciąga uwagę ( i kłopoty!!), ale nadal to nie była historia, która miałam ochotę przeczytać jednym tchem. Anna Szumacher na szczęście na samym wstępie krótko przypomina wydarzenia mające miejsce w "Słowodzicelce" i przedstawia bohaterów ( za to ogromny plus!), ale wydaje mi się, że ja nie mogłam poczuć z tą opowieścią więzi głównie przez to, że niestety nie czytałam tomu pierwszego. Jednak chociaż nie przepadłam w tej lekturze uważam, że jest to seria warta uwagi i już tłumaczę dlaczego.

Dlaczego pomimo tego, że książkę czytało mi się ciężko, uważam, że jest to dobra historia?
Tak jak pisałam wcześniej, podoba mi się zarówno pomysł na fabułę, pomysłowo wykreowany magiczny świat i to, że ciągle coś się tu dzieje ( czyli mamy już bardzo dużo dobrego!).
Drugą sprawą, która również miała wpływ na moje mało pozytywne odczucia jest dość specyficzny humor tej przygody. O ile lubię komedie romantyczne i komedie kryminalne, to tutaj ani żart słowny, ani sytuacyjny nie pasował mi do całości, a wręcz przeszkadzał w odbiorze, ale kwestia humoru to sprawa bardzo indywidualna.

Brak znajomości poprzedniego tomu i humor nie w moim guście sprawiły, że podczas lektury zwyczajnie się męczyłam i zanim sięgnę po tom trzeci, muszę zdecydowanie nadrobić to, co straciłam na samym początku.
.
.
.