Przenikanie recenzja

Dosyć smutno czytało mi się powieść Edyty Świętek "Przenikanie". Ale tak to bywa w życiu, rzadko jest usłane różami, a jak na powieść obyczajową przystało, odzwierciedla ona realne problemy ludzkie.

Akcja powieści zaczyna się trzy lata po wypadku, po którym ukochany mąż głównej bohaterki, Szymon zapada w śpiączkę. Natalia, nasza bohaterka, to uzdolniona pani architekt i współwłaścicielka biura projektowego. Po wypadku, w którym notabene życie uratował jej mąż, stara się normalnie funkcjonować, nadal pracuje, opiekuje się zwierzakami Cleo i Remkiem, odwiedza w hospicjum Szymona, spędza czas z przyjaciółmi, Tomeczkiem i Marleną. Natalia ma skomplikowane relacje z matką Irena i siostra Julitą. Odtrącona przez matkę, która stawiała zawsze na piedestale młodszą siostrę, Natalia nie czuła się w ich towarzystwie zbyt dobrze, zwłaszcza kiedy obie nalegały na to, żeby kobieta ułożyła sobie życie u boku innego mężczyzny który da jej potomka. Nie wiedziały o tym, że Natalia i Szymon są bezpłodni i przed wypadkiem mieli finalizować procedurę adopcyjną.
Natalia poznaje Remigiusza, który zleca jej wykonanie projektu hotelu. Relacje służbowe z czasem przekształcają się w bardziej prywatne. W międzyczasie, sytuacja rodzinna Natalii staje się bardziej napięta. Trudne, aczkolwiek w miarę poukładane życie Natalii runie jak balkon w najwyższym apartamencie hotelu w Szczyrku, na którym stała nasza bohaterka...

Na początku czytania powieści, wydawało mi się że mogę łatwo przewidzieć jej zakończenie ale myliłam się. Zaskakująca historia, pokazującą przewrotność losu, pełna emocji i wzruszenia. Ciekawym zabiegiem w powieści są sny Natalii, które pokazują historie ginących kobiet na tle różnych epok i pojawiający się w nich mężczyzna z blizną, łudząco przypominającego kontrahenta dla którego bohaterka projektuje hotel.

W powieści trochę brakuje mi opisu relacji Natalii i Remigiusza, która ogranicza się w głównej mierze do wymiany wiadomości. Mogłoby być również więcej humoru.

Powieść "Przenikanie" jest pełną wzruszeń historią, obrazująca dramaty i życie ludzkie, w którym pomimo ogromu cierpień zawsze jest miejsce na nowy początek i plan.