Pokrzyk recenzja

Klementyna Koop, emerytowana policjantka, podejrzewana jest o morderstwo staruszki. Jej niewinność próbuje udowodnić aspirant Daniel Podgórski. W tym samym czasie Weronika Podgórska, żona Daniela, przypadkowo trafia do starego dworu we Wnykach. Dworu, nad którym ciąży klątwa rychłej śmierci. Sprawa morderstwa starszej Pani i owego dworu wydaje się łączyć. A to wszystko za sprawą makabrycznego zdarzenia sprzed 41 lat. Co z tym wszystkim wspólnego ma maska klauna i czyje ciało wisi na hakach w domku gościnnym?

"Pokrzyk", to 11 część sagi o policjantach z Lipowa. W tej części autorka prowadzi nas przez szereg wątków na pierwszy rzut oka nie mających wspólnego mianownika. Jednak z czasem wszystko zaczyna się kształtować w całość i nasuwa się coraz więcej pytań pozostających bez odpowiedzi do ostatniej strony. To, co tu się dzieje jest perfekcyjnym wodzeniem czytelnika za nos. Jedną, wielką zagadką jest rodzina Orłowskich. Otaczają ich tajemnice, kłamstwa i intrygi. A największa tajemnica jaką skrywają wywołuje ciarki. Nie bez znaczenia jest tu również rola Klementyny, która z tajemnicą Orłowskich ma wiele wspólnego. Pojawia się wątek miłosny między Danielem, Weroniką oraz Emilią Strzałkowską. Trzymałam kciuki za Daniela, aby podjął dobrą decyzję. W książce przewija się mnóstwo postaci. Chwilami trudno było się zorientować kto, co i dlaczego :) Irytowała mnie trochę Weronika. Klementyna trzyma poziom. Jest bardzo ciekawą postacią. Na równi z Klementyną interesował mnie też los Emilii. Na ostatnich stronach wydarzyło się tak wiele, że nie mogłam otrząsnąć się z szoku. To była totalna petarda. I bardzo chciałabym mieć już w rękach 12 część. Myślę, że jest to seria która choćby miała 50 części nie znudzi się nigdy :)