Dziewczyna, która patrzyła w słońce recenzja

Czy dwoje bestsellerowych pisarzy zdecyduje się na to, aby zacząć zupełnie nowy rozdział w swoim życiu? Michał Tarkowski – pisarz, autor popularnych horrorów – przeprowadza się do nowo zakupionego mieszkania w toruńskiej kamienicy. Przed nim niewielki, ale konieczny remont i bliski termin oddania kolejnej książki. Gdy z pomocą kreatorki przestrzeni przystępuje do renowacji lokum, okazuje się, że tuż naprzeciwko mieszka jego rywalka po piórze, Justyna Różycka. Wprawdzie jej domeną twórczą są romanse, ale blask, jaki roztacza, wyjątkowo ciepłe usposobienie i przede wszystkim liczba sprzedanych egzemplarzy wywołują w nim sprzeczne uczucia. Pewnego dnia w ręce Michała trafia źle zaadresowana paczka z książkami, którą miała otrzymać autorka bestsellerów. Poirytowany, nie ma innego wyjścia i musi oddać przesyłkę właścicielce. Pierwsze spotkanie otwiera serię kolejnych, w tym na targach książki oraz podczas festiwalu literackiego w Różanych Dołach. Czy bliskie sąsiedztwo może zmienić nastawienie butnego pisarza? Czy tych dwoje połączy coś więcej niż tylko sprawy zawodowe?
.
Za egzemplarz dziękuję @wydawnictwo.kobiece i @anna_szczesna_autorka oraz za możliwość jej przeczytania. Z autorką miałam styczność już wcześniej i strasznie pokochałam jej historie i pióro. To jak pisze i przekazuje emocje czytelnikowi to jest istna bajka. Pozycja nie jest wymagająca i nie trzeba się skupiać by cokolwiek zrozumieć. To wszystko jest tak proste aż przyjemnie się czyta. Czasami potrzebuję takich książek, by odpocząć od tych wszystkich krwawych kryminałów oraz ociekających seksem i pożądania erotyków. Anna Szczęsna tworzy takie książki, że z czystym sumieniem mogę powiedzieć, że przy nich idzie się rozluźnić, odpłynąć do krainy marzeń oraz zastanowić się nad sensem swojego życia. W każdej z nich jest jakiś morał lub skłaniają nas do refleksji nad naszym życiem. W tej historii mamy Justynę i Michała, dwoje pisarzy. Jedno pisze ckliwe romanse a drugi tworzy krwawe horrory. Pani Ania pokazuje nam jak naprawdę powinien wyglądać świat pisarski. Szkoda tylko, że jest to tak pięknie opisane, a w rzeczywistości jest kompletnie inaczej. Bardzo mi się podobały opisy miast, bo sprawiały, że czytelnik ma wrażenie, jakby tam był. Pozycja pokazuje nam, że nie ważne co by się działo, trzeba cieszyć się z tego co się ma. Świat nie jest tylko w barwach tęczy ale ma też kolory czarno-białe. Każdy z bohaterów wnosi coś do niej, ale co jak co Michała mama była najlepsza. Ta kobieta tak mnie rozśmieszała i gdy pojawiała się gdzieś w pobliżu Michała od razu stawało się ciekawiej. Nie powiem niektóre opisy trochę mnie nudziły, bo były za długie, jestem co do tego okropna wiem, ale niestety jak pół książki to opisy, to ten zapał do czytania spada. Ogólnie książkę czytało się bardzo dobrze, momentami te opisy mnie dołowały, lecz całość oceniam pozytywnie. Polecam, by odetchnąć od ciężkich lektur idealnie się nada.