Trieste Centrale recenzja

„Trieste Centrale“ to czułość oraz troska względem osoby, którą kochamy. Ciekawość świata, konieczność dzielenia się historią z innymi. Starość, jaka bawi się pamięcią i ma w sobie ślady samotności.

Winterberg opowiada o podróży do Włoch. Podróży, w którą wybrał się z żoną, by poprawić jej samopoczucie. Miało to miejsce zanim dowiedzieli się, że jest chora i zanim nadeszła szybka śmierć. Oboje byli podekscytowani, oboje mieli gorsze chwile, ale trwali obok siebie i z ognikami w oczach patrzyli na świat.

Teraz Winterberg to starszy pan, który lubi dygresje i długie monologi. Czasami się powtarza, często odbiega od tematu, ciągle powtarza, że coś było lub jest „smutne“, choć w jego historii nie brakuje promyków słońca. Swoją podróż opowiada niezbyt zainteresowanemu rozmówcy, gdy siedzą przy piwie, ale Winterberg nie oczekuje jego zaangażowania. Monolog jest przeniesieniem się w czasie, bo tego akurat potrzebuje. Tak, jakby tęsknił za dawnym sobą, który kochał i był kochany. Który poznawał świat i nigdy nie tracił nim zainteresowania.

„Trieste Centrale“ należy do tekstów, które donikąd nie zmierzają. Które mają jasno obraną drogę, jakiej brakuje punktu docelowego. Jaroslav Rudiš zdradził kawałek z życia Winterberga, zabawił się jego emocjami oraz pozwolił im w barwny sposób wybrzmieć, a jednak nie zależało mu, by jego miniaturowy tekst (przyozdobiony barwnymi ilustracjami) dał czytelnikowi więcej niż konkretne uczucia. Między zdaniami da się wyłapać głębie, a jednak jako całość książka niekoniecznie wywołuje przemyślenia. Ot, przyjemny, dobrze napisany tekst. Dialog (głównie monolog) między dwoma bohaterami, który ma swoją wyjątkową stylistykę. Niekoniecznie lubię, niekoniecznie nie lubię, na pewno jednak doceniam. Szczególnie, gdy weźmiemy pod uwagę warstwę językową.

„Trieste Centrale“ to historia bohatera znanego z powieści „Ostatnia podróż Winterberga“, ale nie trzeba znać jednego, by przeczytać drugie. Kolejność poznania również nie ma większego znaczenia.


przekł. Małgorzata Gralińska