Każdy kot ma dwa końce recenzja

Nie może to być recenzja w typowym tego słowa znaczeniem, bo też i książka nie jest typowa. Wszyscy znamy masę mniej lub bardziej ciekawych polskich przysłów i powiedzeń, typu „Gdyby babcia miała wąsy…” czy „Miłość od pierwszego wejrzenia”. Znamy je, używamy ich mniej lub bardziej chętnie.

A co zrobił z nimi Przemek Wachterowicz? Zaanektował je do rzeczywistości ludzko-kociej, a raczej kocio-ludzkiej. I tak oto mamy perełki typu „Niedaleko pada właściciel od kota”, „Nie chwal kota przed zachodem słońca” czy „Gdzie kot nie może, tam człowieka pośle”. Autor zebrał je w zbiorek sentencji oraz ilustracji do nich. Uśmiałam się przy ich czytaniu i oglądaniu jak małe dziecko, są wręcz wyśmienite. W powiedzeniach jest sporo prawdy, są celne, lekko sarkastyczne. A ilustracje pani Anny Nowocińskiej-Kwiatkowskiej to mały majstersztyk. Są w bardzo różnym stylu, ale zawsze świetnie pasują do tekstu i cieszą oko kolorami oraz dopracowaniem szczegółów.

„Każdy kot ma dwa końce” to piękny prezent dla każdej osoby kochającej koty. Można ją sobie dawkować lub poznać całość za jednym zamachem. Bardzo łatwo do niej wracać, a mam nieodparte wrażenie, że każdy kociarz wiele razy będzie ją otwierał i podczytywał ponownie powiedzenia oraz oglądał ilustracje.

Polecam wszystkim osobom kochającym koty lub osobom chcącym zrobić prezent ukochanemu kociarzowi.

[Recenzję opublikowałam wcześniej na moim blogu - http://ksiazkowo.wordpress.com]