Kochałem ją recenzja

Kochałem ją to opowieść o Chloe, która jest matką dwóch córek oraz żoną Adriena. Od zawsze myślała ona,iż jej małżeństwo jest udane i szczęśliwe. Pewnego dnia okazuje się jak bardzo była w błędzie - jej maż odszedł do innej kobiety. Jej teść Pierre zabiera ją z wnuczkami do ich domku letniskowego i tam zaczyna swoją opowieść. Pierre sam miał kilkanaście lat temu kochankę, ale nie miał dość siły by odejść od rodziny - mimo, iż była ona miłością jego życia, a opuszczenie jej zmieniło go. Stał się bardziej zamknięty w sobie i nie potrafił odpowiednio okazywać uczuć rodzinie, z którą został.
Sama autorka nie potępia jednoznacznie zachowania bohaterów, a jedynie ukazuje ich uczucia w tym miłość, cierpienie i nienawiść oraz prawdziwą rozpacz, gdy świat, który znamy rozpada się na małe kawałeczki. Ich rozmowy są naprawdę warte przeanalizowania. Pierre opowiada Chloe jakie wywarła na nim wrażenie, gdy ją poznawał, że podobało mu się jej ciepło,radość i zadziorność, które wnosiła do jego rodziny, opowiadał o swojej ukochanej oraz o nadziejach i troskach z tych związanych. Kochałem ją jest króciutką książką, ale daje wiele w zamian. Po jej skończeniu będziemy mieć całkiem inne podejście i przemyślenia dotyczące takich sytuacji. Zdecydowanie polecam!Patrząc tylko na mnie i moje podejście do tematu zdrady to ja osobiście potępiam zarówno ojca jak i syna. Jeśli jesteśmy z jedną osobą - jeśli decydujemy się spędzić z nią resztę życia - to po co zaraz zdradzać i szukać ku temu okazji...Lepiej pozostać samemu i żyć niczym wolny ptak...No chyba że szukamy kucharki(kucharza), sprzątaczki(-cza) itp. itd. To dość częsty problem wśród nawet już teraz młodych małżeństw co jest zatrważające, bo mimo tego, iż niektóry mówią, iż jesteśmy "zwierzęciem stadnym" - dla mnie mamy rozum i uczucia - więc wiemy kiedy robimy krzywdę innym, a jeśli małżeństwo się nie dogaduje to za zwyczaj rozmowa powinna pomóc;)

" Wierność w miłości jest dopóty realna, dopóki jest wiernością nie tylko wobec kogoś, ale i wobec siebie"
Władysław Grzeszczyk