Nie zadzieraj z nim recenzja

Gdy zobaczyłam, że w klubie jest dostępna książka Bromberg nie wahałam się długo. Rzadko korzystam z książek z portalu, ale tym razem zdarzyła się fajna okazja by poznać autorkę, która w świecie książkowym zbiera dużo pochlebnych recenzji. "Nie zadzieraj z nim" rozpoczyna cykl książek Bezwzględna gra. Premiera książki odbyła się na początku sierpnia.

Hunter Maddox jest już wielką gwiazdą hokeja. Jednak od dłuższego czasu dzieje się z nim coś niedobrego. Mimo zwycięstw jest rozproszony, przybity, pełen złości i agresji. Z trudem przychodzi mu integrowanie się z drużyną. Na każdym kroku wywołuje bójki i zmaga się ze swoją frustracją. W jego przypadku wszystko ma podwójne dno. Dekker Kincade ma za zadanie zwerbować Huntera do swojej agencji, którą prowadzi razem z tatą i siostrami. Nie jest to łatwe zadanie, bo tych dwoje łączy wspólną przeszłość. Dekker zaczyna się angażować na nowo w tą relację, nie tylko pod względem pracy. Jak to się skończy?

Na początku, czytając tę książkę byłam strasznie rozproszona. To był kolejny romans czytany przeze mnie w tym miesiącu i zaczynałam mieć już trochę przesyt. Emocje między Dekker i Hunterem zdawały mi się ciut przerysowane. Jednak gdy dziś porządnie przysiadłam do lektury porwała mnie i przykuła do siebie dopóki nie skończyłam. To nie jest lekka, łatwa książka o miłości. Znajdziemy tutaj dużo złych, trudnych emocji. Tematy które poruszyła autorka zdecydowanie nie są przyjemne. Poczucie winy, które wręcz miażdżyło Huntera rowalało mu całe życie. Karał się przez to każdego dnia. Uważał, że nie zasługuje na nic. Wszystko robił dla brata, sam odbierając sobie prawo by po prostu żyć. Śmiać się, kochać i być szczęśliwym. Dekker również zmaga się ze swoimi lękami. Boi się kochać. Obawia się, że jeśli da się ponieść ta osoba zniknie, odejdzie, odrzuci ją. Strasznie trudno przełamać się i w końcu zaufać. Zrzucić ciężar ze swoich ramion i pozwolić, by ktoś obok naprawdę Ci pomógł. Podobał mi się styl i język jakimi posługiwała się autorka. Ta książka jest podobna do wszystkich innych romansów, ale wywołała u mnie naprawdę duże emocje. I mimo, że schemat się powtarza ja zawsze powtarzam, że jeśli słowa autora potrafią do mnie trafić to tak naprawdę wszystko inne się nie liczy. Jeśli zapamiętam tę pozycję na dłużej to jak dla mnie to duży sukces.

"Nigdy nie przestaniesz o tym myśleć, bo to jest ból, którego się nie zapomina, ale jeśli udaje Ci się znaleźć osobę, którą jesteś w stanie znowu pokochać, to oznacza, że jednak nie jesteś popsuta. Dzięki temu twoje serce znowu może być. To jednocześnie lekarstwo i koniec wszystkiego. Jeśli znowu jesteś w stanie kochać, to oznacza, że żyjesz".
Chcę w to wierzyć. Mimo, że życie nie jest takie proste. Chcę znów żyć.
Książka zdecydowanie przypadła mi do gustu. Z pewnością przeczytam kolejne części. Myślę, że kiedyś również nadrobię inne powieści autorki, bo ma potencjał i zdecydowanie podoba mi się to co czytam.
Książka została otrzymana z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl.