Kobieta z przeszłością recenzja

‘Kobieta z przeszłością’ to drugi i zarazem ostatni tom z cyklu ‘Blizny’ autorstwa M. Mackenzie. Z pierwszą częścią nie za bardzo się polubiłam i bardzo mnie wymęczyła, dlatego też z lekką obawą, ale też ciekawością podeszłam do kontynuacji. Już na wstępie mogę zaznaczyć, że autorka zrobiła postęp i widać różnicę między częściami.

Jestem naprawdę pozytywnie zaskoczona tą pozycją. Widać, że autorka włożyła dużo pracy nie tylko w swój styl, ale też sposób prowadzenia całej fabuły. Mamy tu do czynienia ze wciągającą, brutalną fabułą, dużą dawką emocji oraz intrygami i sekretami. Autorka stopniowo buduje napięcie poprzez powolne odkrywanie kolejnych elementów układanki. To wszystko sprawia, że chce się czytać dalej by dowiedzieć się jak najwięcej. By być całkowicie szczerym, gdzieś w połowie książki, może trochę dalej jest w moim odczuciu pewien rodzaju przestoju, jakieś zwolnienie akcji, ale to i tak niebo a ziemia w porównaniu z poprzednią częścią. No i ważne jest to, że nie trwa on zbyt długo, co też mocno nie odbija się na odbiorze historii.

Bohaterowie książki zostali dobrze wykreowani. Tutaj na uwagę zasługuje fakt, iż nie tylko ci główni są wyraziści, ale też poboczni. Co więcej, nie ma tu postaci zapychaczy, każdy bohater coś wnosi do historii i to jest bardzo fajne. Coś, co bardzo mi się podobało, to jak autorka ukazuje relację bohaterów oraz to jak radzą sobie w trudnych momentach. Nie chcę za dużo zdradzić, dlatego lepiej jak sami wszystko odkryjecie i poznacie każdą z postaci. Wtedy tez będziecie mogli odkryć wszystkie plusy i minusy książki.

‘Kobieta z przeszłością’ to kontynuacja, która bardzo pozytywnie mnie zaskoczyła. Fabuła wciąga, zaskakuje i przede wszystkim wywołuje sporo emocji a ja takie książki lubię. Jeśli nie do końca polubiliście się z pierwszą częścią i nie jesteście pewni czy chcecie sięgać po kontynuację, to mogę Wam powiedzieć tylko jedno – dajcie je szansę, naprawdę warto. Osoby, które nie znają pierwszej części odsyłam o niej. Trzeba zachować jakiś porządek w poznawaniu historii co nie?