Będziesz moja recenzja

Książki tej autorki błędnie zaczęłam czytać nie według chronologii ich ukazania się na rynku. "Będziesz moja" to debiutancka powieść, rozpoczynająca cykl Ady Czarneckiej i Krystiana Wilka.

Głównymi bohaterami są leniwa i spóźnialska psycholog Adrianna Czarnecka, która przez brak pomysłu na siebie zrobiła dyplom z psychologii sądowej i śledczej oraz bliźniacy Wilk. W pracy, Adzie, trafnie udaje jej się przygotować profile sprawców, jednak prywatnie ma sporo niezamkniętych spraw z przeszłości i wewnętrznych rozterek. Jej poczucie własnej wartości jest zaburzone również za sprawą męża Adama Rykowskiego, który uważa, że miejsce dobrej, podporządkowanej żony jest w domu z dziećmi. Niestety Ada nie wpisuje się w kanon idealnej towarzyszki życia.
Bliźniacy Wilk są jak ogień i woda. Komisarz policji, Krystian, nieangażujący się w relacje, lekkoduch lubiący sporty ekstremalne, za sprawą nowej współpracownicy, Ady, odkrywa w sobie dawno zapomniane uczucia. Jego brat Przemek to stateczny, opanowany, racjonalny, szczeciński prokurator, z ustabilizowanym życiem rodzinnym. Z wyglądu identyczny, pod względem stylu życia i charakteru jest przeciwieństwem Krystiana.

Nie wiem jak ocenić tę książkę, gdyż widzę pewne irytujące zabiegi literackie, które zostały również zastosowane w "On", ale wzorowo usunięte w najnowszej powieści, która niedługo trafi na rynek. Takim zbędnym zabiegiem, który osobiście najbardziej mnie złościł, to powtarzanie tych samych przemyśleń, dedukcji co mogło się wydarzyć lub motywów działania sprawcy. Trzecioosobowymi narratorami są psycholog Ada Czarnecka, komisarz Krystian Wilk oraz jego brat, prokurator Przemysław Wilk. Kobieta ma swoje przemyślenia co do przebiegu porwania Andrzeja Smarzewskiego, w następnym rozdziale policjant dochodzi do takich samych wniosków, jeszcze w następnym ustępie dzielą się swoimi wnioskami, by ostatecznie przekazać je prokuratorowi.
Początkowo akcja książki toczyła się opieszale. Gdy tempo śledztwa znacznie przyspieszyło okazało się, że to wróżenie z fusów. Dedukcja Krystiana i Ady przedstawiona była raczej jak rekonstrukcja przebiegu zdarzeń, ze szczegółami, których znać nie powinni, gdyż dowody i poszlaki nie wskazywały na akurat taki przebieg wydarzeń. Końcowe rozdziały, choć przewidywalne, zdecydowanie rekompensują początek i środek powieści i robi się intrygująco.

Ze względu na fakt, że jest to debiut i na wysoki poziom stylu literackiego "przymknę oko" na niedociągnięcia i z entuzjazmem sięgnę po drugi tom.