Kłamstwa, którymi oddycham recenzja

„Idealne życie budowane na kłamstwie może być początkiem prawdziwego koszmaru”.

Nie jest tajemnicą, że należę do osób, którym trudno jest się oprzeć pięknej okładce. W momencie kiedy pojawiła się zapowiedź najnowszej powieści Pani Katarzyny Misiołek, wiedziałam, że ta książka musi trafić w moje ręce. Zafascynowana przepiękną okładką i zaintrygowana opisem historii, zdecydowałam się na pierwsze spotkanie z piórem autorki i ani trochę nie żałuję czasu, jaki spędziłam na lekturze książki.

Wymarzony dom na przedmieściach miał być dla Justyny oazą spokoju i bezpieczeństwa. Jednak nic nigdy nie jest tak, jak sobie wymarzymy. Pewnego dnia w spotkanym na pobliskim placu zabaw ojcu, Justyna rozpoznaje mężczyznę, które wiele lat temu wyrządził jej ogromną krzywdę. Niebawem okazuje się również, że mężczyzna jest szanowanym prawnikiem i jej bliskim sąsiadem. Sielankowe życie Justyny zamienia się w koszmar, a rodzina, którą stworzyła, może niebawem się rozpaść.

Jak już wspomniałam, „Kłamstwa, którymi oddycham” to moje pierwsze spotkanie z twórczością Katarzyny Misiołek i szczerze przyznaję, że autorka mnie zachwyciła. Historia, którą przelała na papier, zaintrygowała mnie do tego stopnia, że chłonęłam kolejne karty powieści z ogromnym zaciekawieniem. Początek powieści nie zapowiadał tak dobrej i pełnej tajemnic historii. Z każdym kolejnym rozdziałem byłam coraz bardziej zafascynowana powieścią i czym prędzej pragnęłam dowiedzieć się, jaki będzie jej finał. Autorka zaserwowała mi powieść obyczajową, w której aż kipi od emocji. Temat poruszony w książce nie należy do łatwych i przyznaję, że momentami z nerwów zaciskałam pięści. Katarzyna Misiołek w swojej powieści idealnie oddała uczucia, z jakimi musi się zmagać osoba z traumą, którą przeżyła główna bohaterka.

„Kłamstwa, którymi oddycham” to świetnie skonstruowana powieść obyczajowa z elementami dramatu. To historia, choć fikcyjna, to napisania z niezwykłą dbałością o szczegóły i nad wyraz realna. Historia Justyny ukazuje nam, że kłamstwo, choć skrywane latami, kiedyś ujrzy światło dzienne. Polecam!