Fatalne kłamstwo recenzja

Jest to moje pierwsze spotkanie z twórczością Valerie Keogh i niestety niezbyt udane. Już dawno nie czytałam tak nijakiej i po prostu nudnej jak flaki z olejem książki. Opis fabuły bardzo mnie zaintrygował, więc liczyłam na coś z efektem "wow", ale ta pozycja ostatecznie okazała się dla mnie stratą czasu. Jej największym plusem jest fakt, że czyta się naprawdę szybko, rozdziały są krótkie, a to zawsze sprawia, że daną książkę czytam dużo krócej, bo ciągle powtarzam sobie: "tylko jeszcze jeden rozdział, bo przecież ma trzy strony" i takim sposobem przeczytałam "Fatalne kłamstwo" w kilka godzin. Pióro autorki jest lekkie i czytelnik się nie męczy, jednak to by było na tyle, bo dalej nie jest już tak przyjemnie.
Poznajemy historię trzech przyjaciółek - Beth, Megan i Joanne - które poznały się za czasów studiów i ich przyjaźń trwała przez lata, choć była ona dość burzliwa. Po zakończeniu nauczania na londyńskim uniwersytecie, wybrały się na "babski wypad" i tam wydarzyło się coś, co naznaczyło je na zawsze. Każda z nich znalazła sobie pracę, mogłoby się wydawać, że ułożyły sobie życie, ale wydarzenie sprzed lat cały czas było obecne w ich głowach. Jednak, po latach okazuje się, że nic nie wygląda tak jak się mogło wydawać i tamtej nocy stało się coś zupełnie innego, a gdy przyjaciółki się o tym dowiadują, wszystko toczy się w zawrotnym tempie i jedno, małe kłamstwo, ciągnie szereg tragedii.
No przyznajcie sami, że fabuła może zainteresować, ale coś tu nie wyszło z wykonaniem. Główne bohaterki tak mnie irytowały, że ciężko mi je było znieść i ani trochę nie mogłam zrozumieć ich zachowania. Czasami miałam ochotę nimi potrząsnąć, bo po prostu zachowywały się infantylnie i głupio. W dodatku autorka zrzuciła na nie (szczególnie na Beth) tyle problemów na raz, że chyba żaden normalny człowiek nie mógłby ich wszystkich udźwignąć. Niby działo się sporo, ale w żadne to wydarzenie nie mogłam się wczuć i jakoś nie bardzo współczułam postaciom. Raz tylko zakręciła mi się łezka w oku, ale dość szybko mi to minęło.
W dodatku w książce pojawia się sporo literówek, które mnie osobiście zniechęcały do czytania, a także miejscami mylony jest czas. Czytałam wersję gotową, więc wydaje mi się, że powinna być bardziej dopracowana.
Początkowo małym plusem było dla mnie także zakończenie, bo się go kompletnie nie spodziewałam, ale po przemyśleniu stwierdzam, że jest ono dość nierealne i w całej książce nawet raz nie była poruszona ta kwestia, a autorka celowo wprowadziła czytelnika w błąd, żeby później wyskoczyć jak przysłowiowy Filip z konopi i zrobić "niespodziankę".
Podsumowując, na rynku znajdziecie mnóstwo lepszych thrillerów i tego raczej nie mogę z czystym serem polecić, bo dla mnie jest to historia mocno niedopracowana i potrafiąca zanudzić na śmierć. Ładnie pokazuje, że jedno kłamstwo może pociągnąć szereg konsekwencji, ale poza tym niczego do mojego życia nie wniosła i nie wywołała żadnych emocji.