Kitty i nocna godzina recenzja

Leciutka książeczka dla zabicia czasu.

Kitty została ugryziona przez wilkołaka. Od tamtej pory sama jest zarażona likantropią. Musi na co dzień z tym żyć. Należy do watahy, do której chodzi też jej najlepszy przyjaciel T.J. W watasze Kitty stoi na najniższym szczeblu, ale wkrótce się to zmieni.

Jeszcze za nim stałą się wilkołakiem pracowała jako DJ-ejka w radiu. Pracuje w "Nocnej Godzinie". Pewnego razu zaczęła temat niej więcej związany z jej osobą, czyli z paranormalami. Od tamtej pory "Nocna Godzina" zmieniła się nie do poznania. Wszystkie nadprzyrodzone istoty zaczęły dzwonić do Kitty ze swoimi problemami. Dziewczyna stała się niezwykle popularna.

Po jakimś czasie w końcu zdarza się coś dynamicznego. Do studia trafia łowca wilkołaków... Dostał zlecenie na zabicie Kitty. Wilkołaczka jednak zachowuje trzeźwość umysłu i udaje jej się wynegociować układ.

Książkę szybko przeczytałam. Była całkiem ciekawa, ale brakowało tego czegoś. Nie umiem konkretnie tego ubrać w słowa, ale po przeczytaniu, na pewno się ze mną zgodzicie.

Niezwykle żartobliwe jest imię głównej bohaterki, nieprawdaż? Kitty dla wilkołaka? Okeeej. Nawet Łowca Wilkołaków w jednym momencie jej to wypomknął, co ją bardzo zirytowało. Potem zaczęła się tłumaczyć. Świadczy to o książce, że po prostu jest żartobliwa i to jeden z jej plusów.

Charakter Kitty też jest niczego sobie. Na początku taka szara myszka, a potem... No cóż. Wilkołaki też ludzie. Też się czasami zmieniają.

Podsumowując, jeśli lubicie książki o takiej tematyce, jak najbardziej polecam.