Śmierć na garden party recenzja

Nadine Walsh organizuje wystawne, letnie przyjęcie w ogrodzie i to takie, gdzie bawi się sama śmietanka towarzyska, a gościem honorowym, jest znana pisarka. Brzmi świetnie, prawda? Co mogło pójść nie tak? Dla Nadin, która całe życie bierze na swoje barki dużą odpowiedzialność, chcąc uczcić 60-te urodziny swojej mamy, autorki rozchwytywanych kryminałów, scenariusz rzeczy, które mogą się wydarzyć, jest dość obszerny. Nie przewiduje tylko jednego, że w tym dniu, na jej imprezie, ktoś straci życie. Kto nie żyje i dlaczego? Jaki związek ma to z wydarzeniami z przeszłości, które kładą się cieniem na życiu kobiet?

Od początku książka zaskakuje, mamy trupa, ale nie wiemy, kim on jest i co się wydarzyło, iż do owej zbrodni doszło. Autorka jednakże w bardzo oryginalny sposób prowadzi nas po nitce do kłębka do rozwiązania pytań, które nas nurtują. A nie jest to prosta przeprawa. Wraz z główną bohaterką przygotowujemy przyjęcie, podzielona na pory dnia fabuła, pozwala nam od „kuchni” zajrzeć do owych przygotowań i do umysłu Nadine, której myśli plączą się niczym niechciane chwasty w ogrodzie. Poznajemy jej na pozór idealne życie i przeszłość, tragedię sprzed 30 lat, która odcisnęła na niej swoje piętno.

Przyznam szczerze, iż mam mieszane uczucia, co do książki, ale myślę, iż dlatego, że nie polubiłam głównej bohaterki. Nie umiałam wczuć się w jej postać, która mnie po prostu irytowała. Przez większość książki nie dzieje się nic, poza błędnymi myślami Nadin, która w ferworze przygotowań wraca wciąż myślami do przeszłości. I to ta przeszłość właśnie była dla mnie najciekawsza. Bo jak się okazuje, w życiu kobiety niejeden trup wyskakuje z szafy.

Ten tytuł to debiut Amy Stuart i nie mogłabym tutaj powiedzieć, że nieudany, ponieważ w tej książce jest coś, co nie pozwala się od niej oderwać. Splatające się ze sobą wątki z kiedyś i dziś są bardzo frapujące, no i do samego końca nie wiemy, któż zakończył swój żywot na przyjęciu. Ja obstawiałam pewną osobę, ale jak się okazało, zostałam wystrychnięta na dudka i za to dodatkowy plus!

Dziękuje Wydawnictwu Harde za egzemplarz do recenzji.