Cztery muzy recenzja

Artysta Egon Schiele i jego cztery towarzyszki życia.

Początek XX wieku - Wiedeń, stolica sztuki. Tętni w nim życie zarówno towarzyskie, jak i artystyczne. To tam rodzi się najwięcej przełomowych idei. Gustav Klimt wyznacza nowe trendy w sztuce, ale to jego protegowany, a zarazem skandalista Egon Schiele zaczyna cieszyć coraz większą popularnością. Co mogą o nim powiedzieć cztery kobiety z jego bliskiego otoczenia?

Sophie Haydock w swojej fabularyzowanej powieści o jednym z najsłynniejszych artystów XX wieku oddaje głos czterem kobietom - Adele, Gertrude, Vally oraz Edith. Żyły one w cieniu Egona, a ich biografie są strzępkowe. Nie zostało po nich zbyt wiele. Jedynie pozy i spojrzenia uwiecznione na płótnach oraz plotki i cudze wspomnienia, które odchodzą w zapomnienie. Jednak autorka postanowiłam choć na chwilę się na nich skupić. Spróbowała ukazać nam co czuły muzy wielkiego artysty, kim naprawdę były i co najważniejsze kim był dla nich Schiele.

Autorka ma bardzo lekkie pióro i w genialny sposób udało jej się uchwycić klimat XX wieku. Czyli czasu przełomowego, który przyniósł ze sobą niezwykłe zmiany, które odbiły piętno także na nas. To wtedy kobiety zaczęły sobie na więcej pozwalać, stały się bardziej wyzwolone i zaczęły myśleć przede wszystkim o sobie. To wtedy Schiele odrzucił poglądy swojego mistrza i otworzył się na coś zupełnie nowego. Zaczął traktować seksualność jako dzieło sztuki i dumnie prezentował ją na płótnie przy pomocy swoich czterech muz, co oczywiście spotkało się to z ogromną krytyką i oskarżeniami o szerzenie pornografii…

Czytając o losach Adele, Gertrude, Vally i Edith widać ich ogromne zaangażowanie i pasję sztuką. Każda z nich była inna i na swój sposób wyjątkowa. Autorka genialnie odzwierciedliła ich być może realne emocje. Całość była niezwykle namacalna co bardzo bardzo mi się podobało. To Egon sprawił, że zaczęły one żyć na nowo i odkrywać swoje prawdziwe wewnętrzne ja. Czuć tutaj ogromną kobiecość, pociąg i namiętność, które zostały w kobietach wyzwolone. To właśnie one tak dobrze, aż do dzisiaj widoczne są na obrazach Schielego.

„Cztery muzy” to fikcja. Jednak autorce udało się stworzyć historię, która jest tak bardzo realna, że z całą pewnością łatwo można w nią uwierzyć. Po przeczytaniu tej książki w zupełnie nowym świetle spojrzycie na obrazy Egona i jego cztery muzy. Zaczniecie w nich więcej dostrzegać i przede wszystkim zaczniecie myśleć kim naprawdę były te cztery cudowne kobiety.