Czarne i czarne recenzja

Na samym początku podkreślę, że jeśli nie czytaliście poprzednich tomów, nie zaglądajcie do opisu, który zawsze umieszczam w komentarzu. No dobra, może też pomincie czytanie tej opinii. Szkoda psuć sobie zabawę, jeśli macie serię w planach 😁

Tak więc, dziś co nieco, o trzecim tomie serii "Góralka i mafioso".

Zakończenie poprzedniej części, oczywiście pozostawiło nerwy, niedosyt, a gdyby tego było mało, w tej książce, już od samego początku mamy kontynuację zgrzytów. Jeśli myślałam, że Liliana nie zafunduje ich jeszcze więcej - myliłam się.

Majka i Michael rozpoczynają od niedomówień, które teoretycznie zostają wyjaśnione, natomiast po chwili, zarówno na bohaterkę, jak i na czytelnika spada ogromna bomba. Oj, jaka byłam zła. Wszystko to, doprowadza do sytuacji, w której nasza góralka oraz jej przyjaciółka, wracają do Polski, na stare śmieci. Majce, ciężko jest poradzić sobie z rzeczywistością, zwłaszcza że nie zdążyła powiedzieć Michaelowi o bardzo ważnej rzeczy. Czas podobno leczy rany, ale czy skrywane przez bohaterów sekrety będą mogły doprowadzić do czekogolwiek dobrego? Czy będzie jakakolwiek możliwość, żeby jednak się przełamać i je wyjawić? Komplikacje, komplikacje, komplikacje...

Nie wiem, czy tylko ja tak mam, czy było tak też w przypadku innych czytelników, ale z każdym kolejnym tomem angażowałam się w historię bohaterów jeszcze bardziej. Dosłownie łaknęłam coraz więcej i więcej. Chyba mogę napisać, że czytało mi się ją bardzo szybko, dosłownie się przez nią płynie. Nie ma czasu na zwalnianie tempa, ale w tym pozytywnym znaczeniu. Dobrze, że miałam wolny dzień, więc mogłam ją przeczytać w całości. Ta książka jest pięknym zwieńczeniem losów głównych bohaterów i znakomitym wprowadzeniem do tych, dotyczących Jacka.

Odrobinę przedsmaku młodszego Adamsa otrzymaliśmy już w drugim tomie, tym razem było tego dużo, dużo więcej. Nie ma co ukrywać, że bardzo mnie to ucieszyło, ponieważ to właśnie on intryguje mnie najbardziej. Czwarty tom zawładnie moim sercem!

Muszę jeszcze wspomnieć o liście. Kto czytał, ten wie. Złamał moje serce. Przepłakałam chyba każde zdanie, które zostało w nim zawarte, zarówno przez jego treść, jak i powód, z którego został napisany. Mimo to, uważam, że był czymś niesamowitym.

Tak, ta książka była istnym rollercoasterem, nie tylko emocjonalnym!