Kruchy lód recenzja

Książka z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl.
Jeszcze kilka dni temu napisałabym, że Kruchy lód jest moim pierwszym zetknięciem się z twórczością pana Krzysztofa Bochusa. Aktualnie sytuacja uległa zmianie, ponieważ najpierw przeczytałam pierwszy tom z serii pod nazwą Marek Smuga pt. ,,Czarna krew'', dlatego, że jestem zdania, by serię zaczynać jednak od pierwszego tomu.
Jak nietrudno się domyślić bohaterem tego cyklu jest Marek Smuga, były policjant, który odszedł ze służby w dość nieciekawej sytuacji, która szerzej jest rozpisana w pierwszym tomie. Aktualnie pracując jako prywatny detektyw, zmaga się z własnymi demonami z przeszłości. Podczas swojej pierwszej sprawy, dotyczącej rodziny Kornów, poznał Agnieszkę, z którą obecnie jest w związku. Ich relacja miewa swoje wzloty i upadki, ale nie można tej dwójce odmówić tego, że obojgu na sobie zależy.
Pięć lat temu na Dworcu Wschodnim w Warszawie zniknęła dziewiętnastoletnia Karolina, siostra Agnieszki W 2023 roku dziewczyna odbiera zaskakującego maila ze zdjęciem Karoliny oraz jej wołaniem o ratunek. Marek Smuga na prośbę dziewczyny podejmuje się prowadzenia tej sprawy. W tym celu oboje udają się do Afryki, by tam znaleźć odpowiedzi na nurtujące ich pytania. Czy Karolina po tylu latach naprawdę jeszcze żyje? A może ktoś zrobił sobie głupi żart i wyjazd okaże się niepowodzeniem?
Obie powieści z tej serii podobały mi się na podobnym poziomie. W pierwszym tomie zostałam uwiedziona ciekawą zagadką kryminalną, która w połączeniu z przeskokami czasowymi zaskakiwała mnie na każdym kroku. W drugim tomie zostałam totalnie zaskoczona tym, że autor zdecydował się postawić w głównej mierze na sensację, której brakuje mi w polskich książkach. Nie jest łatwo przenieść miejsce opowiadania historii hen daleko, zaciekawić czytelnika tamtejszymi zwyczajami, kulturą, jednocześnie sprawić by akcja powieści z każdym rozdziałem nabierała tempa, a rozwiązania fabularne satysfakcjonowały czytelnika. Autorowi się to udało. Chciałabym zwrócić jeszcze jedną uwagę na głównego bohatera, Marka Smugę, który jest nieoczywisty w swojej oczywistości. Jestem fanką kryminałów, poznałam już tylu detektywów, były i obecnych policjantów, że bardzo trudno mnie zaskoczyć w zakresie charakterystyki postaci. Smuga to złożony bohater, którego nie chciałabym w żadnym wypadku szufladkować, ale trudno jest mi go nie porównywać do np. Jamesa Bonda (to porównanie dotyczy tylko tej konkretnej historii i zdecydowanie jest to komplement dla tej postaci). Ode mnie 9/10. Nie mogę się doczekać kolejnej powieści autora z tego cyklu. Poprzeczka jest postawiona wysoko, ale wierzę, że autor sprosta wyzwaniu.