Podróż ludzi Księgi recenzja

PODRÓŻ LUDZI KSIĘGI, to powieść tak naprawdę o PODRÓŻY i KSIĘDZE, które są jakby dwoma przeciwnymi sobie filarami mostu, które łączy kładka pełna przejeżdżających w karocach LUDZI. Ci, szukając boskiej Księgi wyruszają na poszukiwania zarówno świętego Graala, jak i samych siebie. Bo każda podróż ma w sobie głębię. Mijasz miasta, obserwujesz przesuwający się krajobraz i zaczynasz myśleć, a nawet przemyśliwać swoje dotychczas przeżyte dni i lata, decyzje, jakie podjąłeś i co tobą wówczas kierowało, dokąd jeszcze prowadzi twoja droga życia... Burze przetaczają się przez umysły bohaterów, którzy w jednym powozie wyruszają na poszukiwanie Księgi. Każdy z nich jest inny, i dołącza do nich jeszcze Weronika, prostytutka. Od postoju do postoju, od zdania poprzez wzrok, spojrzenie. Od ciszy po słowotok i bełkot nieskładnie zlepianych słów. Na wszystko jest czas. Na poznanie się także. I właśnie ten zlepek różnych osobowości staje się kanwą owej powieści. Bo Podróż to pretekst, Księga cel, ale to ludzie sami w sobie stanowią sedno tej fabuły. Ich słowa, ich myśli, czyny i przemilczenia. Tu chodzi o mistycyzm, duchowość i bodźce deprymujące kolejne kroki.

Czytającemu trudno jest określić, kogo lubi, kogo nie. Z kim się jednoczy osobowościowo, a kogo odrzuca. Bo można by z tych postaci uszczknąć to, co nam odpowiada i zlepić odrębną osobę, którą darzylibyśmy sympatią. Ale dla mnie, co dziwne, nie ma takowego przymusu. Pochłonął mnie ten, który miał się tu nie znaleźć, niemowa Gauche. Mało widoczny dla innych, zawsze gdzieś z tyłu, gdzieś obok. Gauche, który nie musiał mówić, by widzieć. Nie musiał mówić, by słuchać. Nie musiał pragnąć, by zdobyć.

"Podróż ludzi Księgi" z pewnością podzieli czytelników na dwa "obozy". Na tych, którzy dadzą się Tokarczuk porwać od pierwszych stron, i tych, którzy po kilku stronach z niesmakiem odłożą tą powieść nie dając sobie szansy na podróż. Taka wola. Lecz warto dać się zaprosić do karocy, zasiąść obok Markiza i ruszyć na poszukiwanie Księgi, z nadzieją, że prócz niej, znajdziemy i siebie.