Obserwatorium recenzja

Nawet osoby, które nie są miłośnikami gór i górskich wędrówek mniej więcej kojarzą, jak wygląda szczyt Śnieżki, na której znajduje się Wysokogórskie Obserwatorium Meteorologiczne. Ma na tyle specyficzny wygląd, że ktoś, kto już raz budynek zobaczył nawet tylko na zdjęciu, do końca życia będzie miał go przed oczami. W takim właśnie obiekcie, przypominającym spodek kosmitów, umieścił akcję Jarosław Szczyżowski w swojej debiutanckiej książce Obserwatorium.

Piotr jest meteorologiem i pracuje na Śnieżce. Pewnego wieczoru odkrywa dziwne zakłócenia podczas przekazywania danych o pogodzie do IMGW. Do nieprawidłowości doszły po czasie dziwne i niewytłumaczalne dźwięki. Na szczyt mimo coraz bardziej niekorzystnych warunków pogodowych wspiął się szef Piotra, by na miejscu zorientować się, jak wygląda sytuacja. On również staje się świadkiem zakłóceń, które zaczynały układać się w tajemniczy komunikat...
Kto był jego nadawcą?
Tymczasem wokół zachmurzonej Śnieżki i zamglonych schronisk zaczynają się dziać niesamowite rzeczy: po kontakcie z mgłą ludzie znikają bez śladu, zaczynają tracić zmysły lub cierpieć na chorobę popromienną. Początkowo próbowano to wytłumaczyć anomalią pogodową, ale czy tak jest w rzeczywistości?
A może istnieje inne wyjaśnienie?
Mniej racjonalne a bardziej... metafizyczne...?

Obserwatorium to bardzo udany debiut Jarosława Szczyżowskiego. Myślę, że nie każdemu przypadnie do gustu, a niektórych wręcz rozczaruje. Jest to bowiem mieszanka gatunków. Fabuła raz skręca w stronę thrillera innym razem w kierunku powieści grozy, by co jakiś czas zaskakiwać czytelnika elementami metafizyki czy s-f. Dla mnie jest to ciekawe połączenie, które sprawiło, że książkę przeczytałam jednym tchem, była intrygująca, powodowała lekkie dreszcze i wywoływała uczucie niepokoju rodem z serialu Z Archiwum X. Momentami zaś wydarzenia przypominały mi film Matrix. Też była tajemnica, niejednoznaczne sytuacje i powracające pytanie: co jest rzeczywistością, a co iluzją? Dodatkowym atutem jest nie tylko osadzenie akcji w małej górskiej miejscowości, wśród królowej Śnieżki, karkonoskich schronisk i szlaków, ale i liczne odwołania do nauki oraz dawnych wierzeń, mrocznych legend w tym o Duchu Gór. Poczułam ten specyficzny klimat, potęgę gór i niestabilność stanów pogodowych. Zakończenie dało do myślenia. By za dużo nie zdradzić, napiszę tylko, że jest bardzo przewrotne i tym samym zaskakujące.

Z pewnością będę śledziła rozwój kariery debiutanta. Spędziłam z Obserwatorium przyjemne chwile, mimo iż nie wszystkie wydarzenia mnie do siebie przekonały. Lektura oderwała mnie od rzeczywistości i dała chwilę wytchnienia, choć czasami czułam nieprzyjemne dreszcze biegnące po plecach.