Groza wokół K2 recenzja

Dlaczego napisałem w tytule, że K2, góra, która poddała się ostatnia? Zacznę więc trochę od końca, ponieważ Anna Czerwińska, autorka książki, wspaniała nasza himalaistka, w ostatnim rozdziale tej pasjonującej lektury, napisała: "... Jest jedynym ośmiotysięcznikiem, który nie został zdobyty zimą". Mieszkanka warszawskich Bielan pisała tak dokładnie w sierpniu 2020 roku, gdy po raz drugi została wydana książka pt.: Groza wokół K2". Zimą roku następnego K2 poddała się i wpuściła na swój szczyt w okresie zimowym dziewięciu Nepalczyków, na czele z Nirmalą Purji. Historia pisała się na naszych oczach, gdy 16 stycznia Nepalczycy zdobyli szczyt, zamykając epokę zimowego himalaizmu.

Zapewne pierwsze wydanie przeczytałem w latach 90., ale dokładnie nie pamiętam. Wiem, że książki pani Ani Czerwińskiej czytało się jednym tchem. Nie inaczej jest z Grozą wokół K2. Zanim jednak przejdziemy do treści, nie można nie napisać kilka słów o autorce. Anna Czerwińska to jedna z najlepszych naszych himalaistek. W swojej górskiej karierze zdobyła 6 szczytów ośmiotysięcznych w Himalajach i Karakorum: Nanga Parbat, Mount Everest, Lhotse, Czo Oju, Gaszerbrum II, Makalu. Zanim zdobyła najwyższe szczyty, przechodziła różne drogi wspinaczkowe w tatrach, a następnie w Alpach. Na swoim koncie ma też Koronę Gór Ziemi. To tylko część jej dorobku. Pisze też książki o tematyce górskiej, pewnie wszyscy kojarzycie GórFankę.

Wróćmy do arcyciekawej lektury. Czerwińska stara się przekazać losy wszystkich wypraw, które wspinały się w tym samym czasie na drugi szczyt ziemi. Jednocześnie przestawia akcję wysokogórską, której była uczestnikiem. Uczestnikiem w grupie, która chciała zdobyć szczyt nieprzebytą dotąd w całości drogą zwaną Magic Line, czyli południowo-zachodnim filarem.

Jak jest tam wysoko po przekroczeniu strefy śmierci? Takimi doświadczeniami mogą podzielić się tylko himalaiści. Zwyczajny człowiek przewieziony na taką wysokość zmarłby po kilku minutach. Jak żyć w warunkach, gdy zimno praktycznie zabija człowieka? Co jeść? Ile pić, gdy śnieg topi się nad kuchenką gazową kilkadziesiąt minut? Takich pytań możemy zadawać sobie nieskończenie wiele. Pani Anna da na wiele z nich odpowiedzi. Bardzo ciekawy tekst, trzymający od pierwszych zdań, aż do końca, ubarwiają niesamowite, kolorowe fotografie oddające klimat, jaki panuje w górach wysokich. Dodatkowym plusem są zdjęcia, na których zaznaczono linię wspinania się na szczyt z miejscami, gdzie himalaiści mieli zakładane obozy lub miejsca biwakowania. Dlaczego mamy do czynienia z grozą wokół K2? Dowiecie się z tej niesamowitej lektury. Polecam nie tylko Grozę, ale też inne książki z dorobku pani Anny. Muszę też napisać, że miałem przyjemność rozmawiać z wybitną himalaistką i było to dla mnie ogromne przeżycie. Żałuję, że była to tylko rozmowa telefoniczna. Liczę, że po pandemii dojdzie do spotkania w bibliotece, którą prowadzę.