Jeszcze nie dzisiaj recenzja

Tak sobie myślę, że nie czytałam nigdy nic podobnego. Nie oglądałam też filmu o podobnej fabule, a już tym bardziej nie słyszałam żadnych opowieści z życia wziętych.

Nielegalny szpital? Cała szajka „pomagaczy”? Rozstawieni po całym mieście ludzie, którzy tylko czają się na to, komu by tu… uratować życie? Nie wiem jak autor wpadł na taki pomysł, ale jest to coś zupełnie rożnego od tego zepsutego świata, który nas otacza.

Dlaczego zepsutego? Ponieważ pierwsze skojarzenie ze słowem „bezdomny” to alkohol, bójki, kradzieże, brak pomysłu na życie i niewiedza. Często niestety tak właśnie jest. Czy jednak każdy bezdomny jest tak bardzo nieogarnięty jak myślimy?
Tutaj pojawia się Dok. Mężczyzna bezdomny, ale z ogromną wiedzą, rozwiniętym umysłem i wielką empatią. Niemający gdzie spać, ale zaczytujący się w medycznych czasopismach.
Brzmi już teraz nieprawdopodobnie, a co dopiero, kiedy się pozna całą jego historię.

W książce pojawia się jeszcze jeden wielki umysł. Wielki umysł w małym człowieku, Sherlocku. Chłopcu z domu dziecka, bez rodziny, ale z (podobno) niewyleczalnym guzem mózgu.
Inni bohaterzy również charakteryzują się wyjątkowymi cechami- empatią, dociekliwością, uporem.

Sergiusz Sawin stworzył taki trochę przekorny świat. Z jednej strony ludzie zmagający się z własnymi problemami i to nie byle jakimi, ale mający ogromną chęć pomocy innym i to niekoniecznie biedniejszym od siebie. Wszystkim.
Z drugiej strony choroby, śmierć, samotność, walka za wszelką cenę o przeżycie.
Coś pięknego przeplatającego się z czymś przerażającym.

A jaki związek ma historia Doka i Sherlocka? Taki, że mimo różnic znajdują wspólny język. Rodzi się między nimi przyjaźń, a oni pomagają sobie wzajemnie. Ta pomoc i znajomość ratuje ich życia.

Czytając książkę było mi przykro, że bohaterzy „Jeszcze nie dzisiaj” mają takie ciężkie życia. Z drugiej strony czułam lekką zazdrość, że osobiście nie znam takich ludzi.
Działo się tutaj bardzo dużo, bo i zagadka z przeszłości, i napięcie z powodu choroby Sherlocka, i wiele, wiele innych spraw i bohaterów. Wszystko jednak się ze sobą łączy pod koniec powieści. Myślę, że ona trochę rozrywa serce, a trochę daje nadzieję na lepszy świat.

Książkę otrzymałam z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl 🤍