Dopóki śmierć nas nie rozłączy recenzja

Sięgając po powieść Pani Joann Chaney spodziewałam się lekkiego thrillera psychologicznego. Lubię intrygi, zatuszowane zdrady oraz rodzinne dramaty, które zwykle kręcą się wokół głównego wątku powieści, jakim jest małżeństwo.

Oczywiście jest również morderstwo… a może nieszczęśliwy wypadek? Pierwsza żona Matta zginęła w dziwnych okolicznościach, a po ponad dwudziestu latach historia się powtarza. Przypadek?

Już początek książki sprawił, że podniosłam wysoko brwi, gdyż uświadomił mnie, że zaczynam spotkanie z inteligentną, lekko ironiczną historią i z pewnością może być ciekawie: „Jeśli spróbujesz zabić swoją żonę bez planu, przegrasz sromotnie. Tak właśnie postępuje wielu żałosnych dupków”.

Akcja wciągnęła mnie od samego początku. Poznajemy pierwszą żonę Matta w nieprzyjemnych okolicznościach, ponieważ właśnie przyłapała małżonka na zdradzie. Czy Janice wybaczy mężowi niewierność? W tym wypadku z pewnością niewiedza okazałaby się zbawienna. Jednak odkrycie sekretu Matta rozpoczyna lawinę nieszczęśliwych zdarzeń.

Przeszłość przeplata się z teraźniejszością. Po latach Matt ponowie traci najbliższą osobę, żonę Marie. Detektywi Loren i Spengler, oboje uparci i zdeterminowani, nie spoczną dopóki nie poznają prawdy o zrozpaczonym małżonku. Czy jego emocje są prawdziwe? Czy po prostu odgrywa rolę załamanego, a w rzeczywistości jest bezwzględnym mordercą?

Nic w tej powieści nie jest oczywiste. Gdy już wydaje Ci się, że znasz rozwiązanie zagadki, nagle akcja fika koziołka i uśmiecha się szyderczo. Intryga goni intrygę, co sprawia, że już sam nie jesteś pewny co jest prawdą, a co perfekcyjnie dopracowanym kłamstwem. A wszystko to przyprawione jest specyficznym poczuciem humoru i szczyptą ironii. Książka „Dopóki śmierć nas nie rozłączy” zaskoczyła mnie bardzo pozytywnie, ponieważ jest oryginalna i zdecydowanie wyróżnia się wśród innych thrillerów/kryminałów w podobnej tematyce.

Szczególnie przypadła mi do gustu postać detektywa Lorena. Z początku nie zyskuje sympatii czytelnika, jest arogancki i niezwykle wkurzający. Jednak z czasem, gdy zostają ukazane jego motywy i ukryte lęki, potrafi zyskać szacunek, dlatego też go polubiłam. Wraz z Spengler tworzą zgrany zespół. Mam nadzieję, że autorka zdecyduje się na kontynuację, ponieważ chętnie poznam kolejne sprawy dwójki detektywów.

Powieść w świetny sposób ukazuje toksyczną stronę małżeństwa. Miłość przeplata się z nienawiścią. Które z nich zwycięży? „Czasami miłość jest drapieżna, a uwolnić się od niej jest niezwykle trudno”.
Jeśli lubicie thrillery w których dominuje tematyka małżeństwa, miłości oraz… morderstwa, z pewnością znajdziecie w tej historii coś dla siebie 😊