Jej bohater recenzja

Hania, młoda kobieta przed trzydziestką, porzuca wygodne, luksusowe życie w Gdańsku i przenosi się na kilka miesięcy do Ceglastej. W górach odziedziczyła chatkę w spadku po swojej babci. Nie spodziewała się, że domek jest w tak złym stanie i wymaga pilnego remontu na już. Hania nerwowo zaczyna poszukiwać fachowca, ale albo nie mają szybko terminów albo nie chcą się podjąć remontu, twierdząc, że ten dom jest nawiedzony. Kiedy wydaje jej się, że nikt już jej nie pomoże - z odsieczą przychodzi pewien starszy pan. Obiecuje zająć się najpilniejszymi sprawami, a do dalszego remontu przysłać swojego syna - Eryka.

Hania nie spodziewa się, że Eryk, to ten sam mężczyzna, którego spotkała zaraz po przyjeździe, w kompromitującej dla siebie sytuacji. Na dodatek, być może przez długi zarost, a może przez sporą różnicę wieku między nimi, nie rozpoznaje w nim swojego bohatera - człowieka, który dwa razy uratował jej życie w górach, których Hania od tej pory tak bardzo nienawidzi...

Hania przyjechała w to miejsce odnaleźć siebie, poukładać sobie w głowie, nabrać dystansu. Z pewnością nie bierze nawet pod uwagę żadnego romansu i niepotrzebnych problemów. Eryk tym bardziej nie zamierza wdawać się w żadne miłostki. To człowiek bardzo zraniony i stroniący od kobiet. Ma ku temu bardzo dobry powód i w życiu by nie przyznał - nawet przed samym sobą, że Hania może mu się podobać, tym bardziej, że doskonale ją pamięta. Chwila przyjemności nie jest warta, żeby łamać własne zasady. Eryk robi więc wszystko, żeby Hania miała o nim jak najgorsze zdanie.

Los bywa przewrotny - raz można uratować komuś życie, ale dwa razy, to już chyba nie przypadek, prawda? Jak więc zakończy się ich trzecie, tym razem znacznie dłuższe spotkanie? Musicie przekonać się sami...

Historia Hani i Eryka to relacja typu hate-love. Czasami strasznie mnie denerwowało zachowanie Eryka, ale sama autorka przyznała, że taki właśnie miał być ten bohater. Nie potrafię określić o co chodzi, ale początek tej historii jakoś mnie nie zachwycił, jednakże doskonale znam pióro autorki, więc nie zamierzałam przerwać czytania (poza tym zawsze czytam do końca) i oczywiście się nie zawiodłam! To książka z morałem, każąca się zastanowić nad tym, co w życiu jest najważniejsze. Czasem dotarcie do prawdy może być trudne, ale ważne, żeby odnaleźć w życiu własną drogę. Czego Wam życzę i zachęcam do lektury. 😉

Książka rozpoczyna pierwszą serię autorki, ale nie martwicie się - to zamknięta historia, a kolejna część będzie o bracie Eryka.