Taka miłość się zdarza recenzja

" Pamiętaj - teraz jesteśmy my. Ja i Ty - najważniejsi. Wszystko inne to tylko dodatki. "

Trzecie spotkanie z bohaterami Domu Pod Trzema Lipami rozpoczyna się od gęstych tłumaczeń Staszka skierowanych do zawiedzionej Klary. Kobieta znalazła karteczkę z jednoznacznym tekstem i jej świat zachwiał się w posadach.
Na szczęście wytłumaczenie było bardzo proste - to prośba od Matyldy siostry Górala. Nie jest to zwykła osóbka, bo jest posiadaczką niezwykłej cechy czyli dodatkowego chromosomu. Nastolatkę wychowuje ciotka w Witowie, do którego jeździ regularnie Staszek.
Autorka w ciekawy sposób wplotła postać dziewczynki w budującą się historię uczuć Klary i Staszka. pokazała sposób funkcjonowania takich osób, choć jak dla mnie pozostał tu pewien niedosyt. Liczyłam na bardziej rozbudowaną postać, choć i taki sposób jest w porządku.
Może odzywa się tu moja praca, gdzie codziennie stykam się z osobami niepełnosprawnymi.
Warte podkreślenia jednak jest zaangażowanie całej rodziny w kształcenie i wychowywanie osoby z zespołem Downa. To kolejny ważny problem poruszony w powieści Agnieszki Jeż. Problem dotykający wiele rodzin i wciąż traktowany jako swego rodzaju tabu.
Sympatycznym elementem powieści jest odnalezienie dziadka Klary w dalekim Norfolk. Historia wydaje się być dosyć nieprawdopodobna, stworzona na potrzebę książki, ale jednocześnie dodaje całości romantyzmu. Dorzuca także pewnych historycznych informacji związanych z drugą wojną światową.
Na duże uznanie zasługuje nacisk autorki na tradycje rodzinne i poszanowanie więzów. W rodzinie Majewskich wydarzyło się wiele spraw, które mogły negatywnie wpłynąć na kobiety. Poszczególne panie zostały obdarzone niezwykłymi cechami charakteru, co pozwoliło im na przetrwanie burz. Widać, że są twarde i nie poddają się przeciwnościom losu.
Pięknie pokazana jest także przyroda i to zarówno miasta Krakowa jak i Podhala. Czytając ma się wrażenie spacerowania wraz z bohaterami nad Wisłą lub pod halach i łąkach z widokiem na Tatry.
Ciutkę rozczarowało mnie zakończenie, bo tu autorka jakby przyspieszyła, chcąc dać czytelnikowi na już wszystkie fakty, ale jednocześnie zostawiła uchyloną furtkę. Czyżby kolejny tom ???