Taka miłość się zdarza recenzja

Powieść Agnieszki Jeż pt. "Taka miłość się zdarza" stanowi trzecią część obyczajowego cyklu zatytułowanego "Dom pod trzema lipami". Dosłownie przed tygodniem książka miała swoją premierę, więc bez problemu znajdziecie ją w księgarniach, a może nawet już w bibliotekach.

Jest to dla mnie pierwsze spotkanie z autorką, która jak się okazuje przez kilkanaście lat była niemal moją sąsiadką. Nie jest to natomiast pierwszy raz, kiedy rozpoczynam czytanie cyklu niejako na opak, czyli od trzeciego tomu. Tym niemniej bardzo się cieszę, że miałam okazję przeczytać właśnie tę historię, ponieważ jej lektura wprawiła mnie w bardzo dobry nastrój. Smutki i radości zwykłej - niezwykłej codzienności opisane z polotem i humorem sprawiły, że mogłam się naprawdę odprężyć i zrelaksować. Powieść więc w stu procentach spełniła swoje zadanie.

Z przyjemnością poznałam Klarę Majewską, nad której burzliwym dotąd życiem wreszcie zajaśniało słońce. Z tego co się zorientowałam bohaterka sporo przeżyła, odkrywała tajemnice z przeszłości swojej rodziny, ale doświadczyła też wewnętrznej przemiany, która pozwoliła jej na nowo uwierzyć w siebie i w drugiego człowieka. Teraz po tych wszystkich zawirowaniach wydaje się być silniejsza i gotowa, aby naprawdę zacząć żyć po swojemu, tym bardziej, że u jej boku kroczy Staszek - góral, facet z trudną przeszłością, który pragnie spędzić z Klarą resztę życia.

Gdzieś tam na drugim planie pojawia się Dorota Majewska - matka Klary, kobieta z temperamentem, niezwykle zaradna, gotowa z dnia na dzień zupełnie przereorganizować swoje życie dla dobra drugiego człowieka. Klara ma w niej wreszcie oparcie, jakiego jej brakowało w dzieciństwie i wczesnej młodości.

Miałam też przyjemność poznać Elżbietę Majewską - babcię Klary, kobietę o złotym sercu, która właśnie przeżywa swoją drugą młodość u boku Kazimierza. To już trzecie pokolenie kobiet z tej niesamowitej rodziny, w której od pokoleń matki samodzielnie wychowują swoje córki.

Niestety przedstawicielka czwartego pokolenia - Emilia Majewska - prababcia Klary zmarła przed kilkoma miesiącami, ale to jej pamiętnik znaleziony w szufladzie stał się wskazówką do poznania prawdy o przeszłości rodziny i dał szansę na odnalezienie pewnego bliskiego krewnego.

Towarzysząc bohaterkom w ich codzienności jesteśmy świadkami wielu ekscytujących zdarzeń. Życie jak to życie... nadal nie szczędzi niespodzianek i niestety nie wszystkie są miłe i przyjemne. Jednak wspólne pokonywanie trudności wydaje się być dużo łatwiejsze i przynosi lepsze efekty. 

"Taka miłość się zdarza" to ciepła, wzruszająca i bardzo klimatyczna opowieść. Tchnie optymizmem od pierwszej do ostatniej strony. Wkraczając w życie bohaterów czujemy się u nich jak we własnym domu. W powieści naprawdę dużo się dzieje, zdarzenia niejednokrotnie zaskakują, a my czujemy się naprawdę usatysfakcjonowani. Kraków, Witów czy Stróża, gdzie toczy się akcja, to miejsca, w których na pewno odnajdą się miłośnicy górskich krajobrazów. Autorka podjęła w swojej powieści kilka istotnych tematów, które skłaniają do własnych przemyśleń.

Prosty język, lekki styl i niezwykła łatwość przekazu emocji sprawiają, że w tej opowieści można się zatracić bez reszty. Docierając do końcowych fraz jesteśmy zdumieni, że już musimy się rozstać z ulubionymi bohaterami. Gdybym miała pokusić się o jakieś porównania, to powieść ta przywodzi mi na myśl utrzymane w podobnym klimacie książki Magdaleny Kordel. Dorota Majewska ma coś z Klementyny - bohaterki Miasteczka oraz pewne cechy Majki z Uroczyska, a Klara przypomina mi trochę bohaterki Malowniczego. Podobny humor, niespodziewanie zbiegi okoliczności - tak, chyba właśnie to wszystko sprawia, że z przyjemnością przeczytam poprzednie powieści pani Agnieszki. Jak widzicie czasem warto jest rozpocząć cykl od końca...

"Taka miłość się zdarza" to na pewno książka łatwa, lekka i przyjemna, choć skłaniająca do zastanowienia. Jej lektura nie zabierze wiele czasu. Warto po nią sięgnąć w ramach odprężenia. Polecam.

Za możliwość przeczytania książki serdecznie dziękuję wydawnictwu Filia.