Falcon: Na Ścieżce Kłamstw recenzja

Korzystając z okazji, że trylogiaFalcon trafiła na Legimi, postanowiłam rozpocząć przygodę z tą serią. Tej autorki czytałam wcześniejKrew Nowych Bogów, która bardzo mi się podobała, dlatego pełna pozytywnych myśli, przysiadłam doFalconu.

Alex to zwyczajna dziewczyna ze zwyczajnej rodziny, która mieszka ze zwyczajną babcią, ponieważ jej rodzice zginęli, i która ma zwyczajnych znajomych. A przynajmniej tak myślała do czasu, gdy w lesie zobaczyła jak niezwykły chłopak zabija ludzi, paląc ich magicznym ogniem wychodzącym z jego rąk. Początkowo Alex jest przekonana, że tylko jej się to wydawało, miała halucynacje, koszmary. Kiedy jednak następnego dnia ponownie spotyka tajemniczego chłopaka, zaczyna mieć wątpliwości. Wkrótce całe jej życie ulega diametralnej zmianie, a wszystko, co do tej pory wiedziała o sobie, okazuje się kłamstwem. I tak zwyczajna Alex przestała być zwyczajna. Kim jest tajemniczy chłopak? Jakim cudem potrafił spalić ludzi siłą woli? Dlaczego ich spalił? I kim właściwie jest zwyczajnie niezwyczajna Alex?

Falcon pisany jest z perspektywy głównej bohaterki i niestety bardzo mi się to nie podoba. Ta dziewczyna strasznie mnie irytowała i męczyło mnie czytanie jej wywodów jak bardzo jest jej źle, jak to nikt (lub bardziej ktoś) jej nie lubi itp. Natomiast fragmenty pisane w trzeciej osobie to absolutnie top i żałuję, że nie było ich więcej.

Wracając do naszej irytującej bohaterki, Alex życie dość mocno się zmieniło, skomplikowało i dziewczyna miała pełne prawo czuć się zagubioną. Doskonale ją z tym rozumiem. Niestety jej zachowanie momentami było nie do zniesienia. Zbyt egoistyczne, zbyt idiotyczne. Natomiast Jeden, Dwa i Trzy to moi ulubieńcy. Są tak od siebie różni, a jednocześnie tak bardzo podobni. Jeden jest związany z Alex (ale w jaki sposób to już musicie znaleźć w książce), jest przy tym opiekuńczy, ale jednocześnie nieufny i zamknięty w sobie. Dwa z kolei to przesympatyczna dziewczyna, która pilnuje by cała reszta nie poumierała. Powiedzieć o Trzy, że jest zamknięty w sobie, to jak nic nie powiedzieć. Chłopak trzyma się na uboczu, unika pozostałych i najczęściej spędza czas sam ze sobą. Jednak cała trójka jest dla siebie rodziną. Bohaterów oczywiście jest więcej, ale ta trójka szczególnie przypadła mi do gustu.

Falcon to książka, która mi się bardzo spodobała, choć początek tego nie zapowiadał. Te fragmenty, które nie były pisane z perspektywy Alex oraz Jeden, Dwa i Trzy uratowali całą powieść. Mam nadzieję, że dziewczyna w kolejnych częściach będzie mniej irytująca. Bo to, że po kolejne tomy sięgnę jest oczywistą oczywistością. Zakończenie było takie, że najchętniej zrobiłabym to od razu.