Toksyczni recenzja

Po pogrzebie swojego przyjaciela prokuratora były policjant dostaje kluczyk, ma spełnić jego wolę.  Wcześniej mafia wrocławska przechwytuje tajemniczą walizkę, niestety gangsterów biorących udział w akcji ktoś zaczyna mordować.

Autora poznałam dzięki kryminałowi retro „Glatz”, więc z chęcią sięgnęłam po następną książkę i oberwałam z lekka, bo zupełnie inna, a jednak bardzo dobra. W tamtej coś mi brakowało, tutaj już nie, chociaż jeden wątek mnie troszeczkę drażnił, ale o tym już na końcu, o ile dotrwacie.

Potocznie mówiąc – jazda bez trzymanki. Duszyński od początku daje mi popalić, pierwsze sceny ostre, brutalne, zagadkowe. Całość jest narracją dwóch osób, Seby, gangstera i Nowickiego byłego policjanta. Oczywiście każdy się domyśli, że obydwa wątki wkrótce się zazębią, ale kłaniam się autorowi, takiego połączenia się nie spodziewałam, a ostateczne intryga i winny wszystkim wydarzeniom to już zupełnie inna bajka. Całość to połączenie dwóch gatunków kryminału i sensacji, do której dołączył tutaj autor wątek polityczny i przede wszystkim wiadomości o mafii, tak górnolotnie określając. Nie ukrywam polubiłam taki zestaw.

Na plan pierwszy wysuwają się bohaterowie, oczywiście trupów nie brak, dobrych gangsterów i złych policjantów – a może odwrotnie …. Nic nie możemy być pewni, zagadka i tajemniczy przedmiot wywołuje rewoltę w jednym i drugim świecie. Seba, który musi uciekać z Krakowa i Nowicki, który po śmierci żony zmaga się z samotnością to „normalni” ludzie, nie każda z postaci w kryminałach musi pić i być po rozwodzie – wreszcie nie muszę czytać monologów o piciu i problemach z byłymi żonami.

Końcówka niczym z akcji sensacyjnej, ale nie ma niezniszczalnych i po jednej i po drugiej stronie, więc realizm był zachowany. Na plus też, kto w niej brał i co z tego wszystkiego wyszło, to też coś nowego, świeżego.

I teraz to, co dla mnie było zbędne to te rozdziały o walce na ustawki. Wiem zdaję sobie sprawę, że to ze względu na Sebę miało uzasadnione podłoże, ale ja, jako baba nie bardzo lubię te bijatyki bez celu, ładu i składu. 

Podsumowując całość, świeże, nowe, warte polecenia

Mam do autora prośbę, taką malutką, drobniutką – kiedy następna część……