Pogodzona z losem recenzja

Lubicie czytać debiuty?

Rosie po czterech latach w zamknięciu w końcu będzie mogła spróbować żyć normalnie jak nastolatka. A uczęszczanie do szkoły było czymś, o czym marzyła. Nowe miejsce, nowi ludzie, może nowi przyjaciele — wszystko miało pójść gładko, jednak nie przewidziała, że już pierwszego dnia podpadnie popularnemu zawodnikowi szkolnej drużyny futbolowej, a to powoduje całą serię zdarzeń i nie do końca przyjemnych. Jednak z biegiem czasu ta dwójka zaczyna się zbliżać. Okazuje się, że oboje na swój sposób toczą walkę o przetrwanie.


Z debiutami jest tak, że albo jest dobry, albo średni. Marta Wiczuk zdecydowanie zaliczyła całkiem dobry debiut. Gdybym nie wiedziała, że to jej pierwsza książka, w życiu bym nie obstawiła, że to debiut. Gratulacje!

Początkowo wydawałoby się, że będzie to jedna z tych historii, w których szara myszka zostaje zauważona przez bad boya, który koniec końców się w niej zakochuje... cóż, jest zupełnie inaczej.

Co prawda Rose jest cichą i skrytą dziewczyną, która nie chce być zauważoną, jednak ma ku temu swoje powody. Tayler natomiast jako jeden z czołowych zawodników należy do tych popularnych, ma mnóstwo znajomych, jest towarzyski i wydaje się, że ma wszystko, jednak to wszystko tylko gra, maska, którą codziennie zakłada. Tak naprawdę jest wrażliwym, zranionym i trochę samotnym (choć miał kilku bliskich i nie do końca związanych z nim więzami krwi, na których zawsze mógł polegać) chłopakiem, który walczy z własnymi demonami.

Ich życie nie jest usłane różami, nigdy nie mieli łatwo w życiu, a wszystko, czego pragną to zaznać odrobinę szczęścia w życiu, więc nic dziwnego, że bohaterowie zbliżają się do siebie, stają się najpierw przyjaciółmi, a potem kimś więcej.

W książce zostaje poruszonych kilka ważnych tematów, a jednym z nich jest temat dręczycielstwa i muszę przyznać, że autorka mnie zaskoczyła, pokazując „wyższy level” gnębienia i przemocy, do jakiej posuwają się oprawcy. Nie zapomniała również o tym, jak ten problem wygląda w rzeczywistości i jak w większości przypadków ofiary zachowują się wobec krzywd, które ich spotykają.


Jeśli szukasz książki pełnej bólu i cierpienia, ale jednak nasiąkniętej nadzieją na lepsze jutro i walki o odrobinę szczęścia, to bez wątpienia spodoba ci się „Pogodzona z losem”. Nie zapomnij jednak o chusteczkach, bo mogą ci się przydać.