W sieci zł@ recenzja

Beth ma normalną rodzinę. Jest szczęśliwa. Ma piękne, zdrowe córki i kochającego męża. Prowadzi bloga, na którym opowiada o codziennościach i rodzinie. Pewnego dnia wyprowadzaja się do Australii. Początki są trudne, w szczególności dla dzieci. Ale to tylko początki.

Charlotte dość szybko zaaklimatyzuje się wśród najpopularniejszych dziewczyn w szkole. Ma swoją bandę. I tylko z nimi spędza czas. Mają też osobę, którą postanawiają nękać. Dla Charlotte nie jest to zbyt łatwe. Bo przy bliższym poznaniu ta dziewczyna zyskuje i całkiem fajnie spędzają razem czas. Ale nie może się do tego przyznać przed nowymi przyjaciółkami.

Pewnego dnia Sophie próbuje popełnić samobójstwo. Kto jest winien? Rodzice nic nie widzą. Nie zdają sobie sprawy, z tego, co się dzieje w szkole. Nikt nie wiedział, że Sophie była nękana. Nikt nie zauważył, że dziewczyna się zmieniła, że nie miała przyjaciół.

Charlotte zostaje oskarżona o nękanie. To był jej pomysł. A nie pomaga jej fakt, że w poprzedniej szkole, też nie była święta.

Zaczyna się walka o poznanie prawdy. Matka Sophie chce się zemścić. Oko za oko. Chcę poznać prawdę.

Mama Charlotte chce chronić swoją córkę. Pragnie w racjonalny sposób dojść do prawdy. Beth musi wejść w świat córki, zobaczyć, kim ona na prawdę była, poznać jej życie, życie, którego do tej pory nie znała.

Widzimy tu obraz z perspektywy różnych osób - ofiary, oprawcy i rodzin.
Książkę czyta się szybko. Wciąga od pierwszych stron. Postanowiłam sięgnąć po nią, bo sama mam dzieci. Myślę, że każdy rodzic powinien ją przeczytać.
Musimy kontrolować, to co nasze dzieci robią w sieci. Powinniśmy być dla naszych dzieci wsparciem, interesować się ich życiem, przyjaciółmi, problemami.
Ta książka pokazuje, że gdy nie dajemy odpowiedniego zainteresowania naszym dzieciom, one same sprawiają, byśmy jednak, to robili. Dzieci nie są z natury źle. Przez zle zachowanie, pokazują, że potrzebuja pomocy, naszej miłości, wsparcia. Nie możemy naszych dzieci idealizować. Nikt nie jest idealny. Ale możemy za to dać im czas, coś czego w tych czasach dzieciom brakuje- czas z rodzicami.

"Dlaczego nie dostrzegła w oczach córki depresji i rozpaczy? Jakim sposobem nie zauważyła tych sygnałów, które wyraźnie dawały o sobie znać w ciągu ostatnich kilku miesięcy?"

Rodzice reagujmy na zmiany w zachowaniu naszych dzieci. Starajmy się poświęcać im jak najwięcej czasu.
Bardzo się cieszę, że takie książki powstają. Pokazują nam pewne zachowania, a także do czego są zdolni rówieśnicy. Dziękuję, że mogłam przeczytać tę książkę.

" Książkę otrzymałam z klubu recenzenta na portalu nakanapie.pl"