Jak dawniej jadano recenzja

Miłośnicy historii i kulinariów mają ostatnio wiele okazji do odkrywania, co i jak się dawniej jadało. A wszystko to za sprawą książek autorstwa Andrzeja Fiedoruka, który jest prawdziwym mistrzem kuchennych historii z minionych epok i potrafi z pasją opowiadać o strawie Naszych przodków. Tym razem historyk zabiera Nas w podróż po stuleciach kuchni polskiej w wybornej pozycji, która ukazała się w ofercie Wydawnictwa RM pod wymownym tytułem: „Jak dawniej jadano. Historia kuchni polskiej od czasów najdawniejszych po XX wiek”.
🍗
Dzięki tej historycznej opowieści czytelnicy mają okazję poznać składowe diety Słowian, przekonać się, jakie napoje pijali Piastowie, odkryć sekrety kuchni staropolskiej, dokonać rekonesansu potraw na stołach Jagiellonów i Sasów a także ocenić, jak bardzo szlachecki jadłospis różnił się od żywności popularnej wśród Polaków w czasach II RP czy okresu kulinarnych niedoborów, jaki przypadł na lata PRL-u. Ta pokaźnych rozmiarów książka oferuje jednak znacznie więcej niż apetyczną podróż do przeszłości, opartą na źródłach i opracowaniach historycznych, które traktują o wybranych aspektach kuchni Naszych przodków. To również bogaty zbiór przepisów kulinarnych i bezpośrednich relacji na temat zasad savoir-vivre, których przestrzegali dawniej mieszkańcy Naszej ojczyzny.
🍗
Moje drugie już po „Historii kuchni polowej” spotkanie z prozą Andrzeja Fiedoruka ponownie zaliczam do nad wyraz udanych. „Jak dawniej jadano” to zdecydowanie godna uwagi, popularnonaukowa synteza tego, co wiadomo o genezie kuchni polskiej i jej ewolucji na przestrzeni epok, doprowadzona aż do czasów Nam współczesnych. Narracja ta pozwala zrozumieć, jak silna jest zależność między tym, co jemy a rzeczywistością, w jakiej żyjemy. I choć wiele zawartych w niej przepisów przeczytałam z wielkim zaciekawieniem, to raczej nie zdecyduję się przyrządzić polewki z lebiody czy znienawidzonych przeze mnie flaków, za to z chęcią skuszę się na zrazy wołowe i wszechobecne na polskich stołach trunki, które polecam równie mocno, co lekturę tej wielce pouczającej i pobudzającej apetyt książki.