Człowiek, który chciał wszystko wiedzieć recenzja

Za pomocą książek zwiedziłam już pewnie pół świata, choć nie ma co ukrywać, że zdecydowanie najczęściej trafiam do krajów anglosaskich i oczywiście do Polski, bo do literatury skandynawskiej nie potrafię się przekonać. Tym razem jednak zapuściłam się w zupełnie nieznane mi wcześniej rejony.

"Człowiek, który chciał wszystko wiedzieć" to trzeci tom przygód Awiego Awrahama. Nie czytałam dwóch wcześniejszych, zmylił mnie opis, w którym pojawiła się informacja, że to pierwsze śledztwo komisarza w sprawie zabójstwa, dla mnie było to równoznaczne z tym, że to początek serii, w końcu kryminał wymaga trupa, ale widocznie wydawca uważa inaczej. Nie miałam jednak problemu z odnalezieniem się w wydarzeniach, więc wnioskuję, że poszczególne części nie są ze sobą ściśle powiązane, a życie osobiste policjanta jest na tyle klarowne, że i tu nic nie wzbudzało moich wątpliwości.

Staram się nie być ignorantką, jednak nie da się też interesować wszystkim, więc akurat o Izraelu i jego kulturze wiem niewiele, dlatego nie miałam pojęcia jaki klimat mnie czeka. Niestety nie przypadł mi do gustu. W samym zamyśle był spory potencjał i gdyby przełożyć go na warunki choćby amerykańskie, to mógłby z niego powstać rasowy, wyrazisty kryminał, a tak... dla mnie było podobnie jak w literaturze skandynawskiej - sennie, rozwlekle i bez polotu. Jeśli cała oś fabularna oparta jest o śledztwo, to dla mnie niedopuszczalne jest, by sprawca stał się oczywisty po pierwszych stronach, nie przy takiej konstrukcji książki. Jasne, było kilka ciekawych zwrotów akcji, ale zabrakło mi choćby minimalnego elementu zaskoczenia. Do tego niektóre wątki pojawiły się nagle i zostały porzucone w połowie, a szkoda, bo akurat one mogły sprawić, że niektóre wydarzenia zyskałyby drugie dno.

"Człowiek, który chciał wszystko wiedzieć" to schematyczny, zbyt oczywisty kryminał, a izraelski klimat zamiast dodać powieści kolorytu, uczynił ją jeszcze bardziej nijaką. Naprawdę żałuję, że tak obiecujący pomysł na intrygę, został tak kiepsko zrealizowany.

Moje 4/10.